आफ्नै साथीको श्रीमानसँग यसरी बिताए मैले त्यो रात !

सुनिल सङ्गम आजभोली अफिस जान भने पछि हुरुक्कै हुन्छु। कहिले पुगुँ र त्यो रिसेप्सनको कुर्सीमा गएर थच्च बसुँ जस्तो लाग्छ। मानौं अचेल त्यो रिसेप्सनको कुर्सीमा आधुनिक चुम्बक छ ! अनि पो त्यसले मलाइ तानी रहन्छ। नत्र किन म अफिस भने पछि मरिहत्ते गरेर दौडन्छु त ? जति काम गरे पनि तलब भत्ता जस्ताको तस्तै ! तर पनि म भित्र भने अचेल अचम्मको जाँगर खुबै चलेर आँउछ।

पहिले त अफिस भने पछि वाक्कदिक्क लाग्थ्यो। कहिले छुट्टी लिउँ ! कहिले बिदा पर्ला ! कहिले शनिबार आउला र आनन्दले बसुँला जस्तो लाग्थ्यो तर अचेल त शनिबार नै नआए नि हुन्थियो , कुनै दिन पनि बिदा नपरे हुन्थियो, हरेक दिन अफिस खुलोस र हरेक समय त्यो रिसेप्सनको कुर्सी नछोडु जस्तो ! लाग्छ हरेक समय त्यही कुर्सीमा बसिरहुँ-बसिरहुँ त्यो कुर्सीमा बसे पछि कहिले रात नपरोस र कहिले अफिस बन्द नहोस।

अचेल घरमा पनि आमाले खाना बनाउनु हुन्न। म आफै बनाउँछु किनकी 5-10 मिनेट भए पनि छिटो गरूँ र अफिस पुगुँ अनि त्यो रिसेप्सनको कुर्सीमा थचक्क बसेर आनन्दको श्वास फेरुँ। आमा पनि अचेल मेरो जाँगर र परिबर्तन देखेर चकित हुनु भएको हुनु पर्छ किन कि पहिले-पहिले केही काम नगरी अफिस जाने मान्छे ! तर अहिले आमाले त भान्साको काम केही छुनै नपर्ने भएको छ। अचेल म चाँडो अफिस आउन थालेको मीरालाई पटक्कै मन परेको छैन। 1-2 पटक त उनले मलाई सम्झाई पनि सकिन्। तर मेरो आफ्नै कुरा ………! मेरो परिबर्तन देखेर मीरा पनि अचेल अचम्म मान्दिहोलिन्। मीरा मेरो अफिसको सबै भन्दा पुरानो र असाध्य मिल्ने साथी हुन्। उनी सोझी , जेहेन्दार ,इमान्दार ,सरल र राम्री पनि छिन्। उनी मलाई हरेक कुरामा सल्लाह-सुझाव दिने गर्छिन्। वास्तवमा उनी मेरो परिवारको सदस्य जस्तै भए पनि अहिले सम्म मेरो घरमा भने पाइला टेकेकी छैनन्। न त म नै उनको घरमा पुगेकी छु।

तर पनि हामी असाध्य मिल्छौं। चाँडो-चाँडो अफिस आउने त मेरो आदत नै भै सक्यो। सायद उसलाई पनि मेरो आदत थाहा भयो क्यारे ! उ पनि त अचेल अलि चाँडो आउन थालेको छ। कति सुन्दर मान्छे ! अग्लो , गोह्रो .चिटिक्क परेको जुँगा अनि मीठो मधुर हाँसो , कति मायालु अनुहार ,चौडा छाती , टम्म मिलेको खाइलाग्दो जीउडाल , देब्रे तिर लरक्क लर्किएको केश ,जति हेरे पनि नघाउने रुप ! मिल्ने भए देखि त म आँखै भित्र राख्ने थिएँ ! अनि आफैलाई हेरे जस्तो ऎना भित्र हेर्ने थिएँ ! के होला उसको नाम ? कहाँ होला घर ? घरमा को को होलान् ? बिहे गरेको छ कि छैन होला ? पक्कै छैन ! भए त सँधै मलाई हेरेर हाँस्ने नै थिएन नि ! हुन त केटा मान्छेहरू केटी देखे पछि यसै गर्छन् भन्छन् ! तर मलाइ उ प्रति पुरा बिश्वास छ। हे भगवान मेरो बिश्वासको घर कहिल्य-कहिल्य नभत्कियोस। भत्किने छैन पनि। काम नै गर्ने होला कहाँ होला उसको काम ! यतै कतै नजिकै होला। नत्र किन दिनहु यही बाटो ओहोरदोहोर गर्थ्यो होला र ? काम पो कस्तो छ कुन्नि ! राम्रै होला। मान्छे त त्यति राम्रो छ।

सँधै 10.00 बजे आएर 05.00 बजे फर्किन्छ सायद सरकारी जागिर हुनु पर्छ। सरकारी पनि अधिकृत नै जस्तो छ ! तलब पनि राम्रो होला ! सायद भन्सारमै होकी ! ज्यान हेर्दा पनि हाकिम जस्तै छ। प्राइभेटमा भए कहा 10.00 बजे गएर हुन्छ ! यी हाम्रो त 09.00 बजे नै खुल्छ। बरु नजिकै भएर पो गाडी नचढेको होला ! आ अब जे सुकै होस ज्यान गए नि छोड्दिन म उसलाई। अँह कुनै हालतमा नि छोड्दिन। बरु एकदिन खुसुक्क बोलाउँछु अनि सबै कुरा छर्लङ्ग सोध्छु र छर्लङ्ग भनिदिन्छु। साच्चै कति धेरै मन पराउँछ होला मलाई उसले ! नत्र किन सँधै यही बाटो हिंडछ त ? हिंडे पनि किन मेरो रिसेप्सनको कुर्सी अर्थात म बसेको तिर ढल्की-ढल्की हेर्छ ? हेरे मात्र पनि ठिकै फेरि किन मलाई नै हेरेर मुसुक्क हाँस्छ ? अचेल उसको त्यो मधुर मीठो हाँसोमा मायाको अनुभव गर्न थालेकी छु। जिन्दगीको सपना बुन्न थालेकी छु अनि दिन-प्रतिदिन त्यो मीठो सुन्दर सपनाको संसारमा कता-कता हराउन थालेकी छु।

उसको हरेक हेराईमा अचेल जिन्दगी खोज्छु म। उसको हरेक हाँसो संगै मायाको श्वास आनन्दले फेर्छु। सोच्छु अनि सम्झन्छु कति सुन्दर हुन्छ होला जिन्दगी ! कतै केही कहिल्य कमी महसुस हुने छैन। उसको भन्सारमा सरकारी अधिकृतको जागिर ! प्राइभेट नै भए पनि मेरो पनि राम्रै छ। बिहे पछि पनि म जागिर छोड्दिन। पोलिक्ल्निक बाताबरण पनि राम्रो छ। कोही बिरामी पर्दा पनि त सजिलो। तलब पनि राम्रै छ किन छोड्नु ? मेरै तलबले खान पुगी हाल्छ। उसको त पुरै जोगिन्छ। बरु गाडी छैन भने बिस्तारै त्यो पो किन्नु पर्छ। घर त राम्रै होला खानदानी जस्तो छ मान्छे हेर्दा त ! जिन्दगी साँच्चै सुनौलो हुने भो ! भगवानले पनि मेरो लागि राम्रै मान्छे पठाएको रहेछ। भावीले भाग्य पनि बलियो साइत मै लेखिदिएको रहेछ। जोडा पनि असाध्य मिल्छ हाम्रो।

धन्य छ भगवान तिमीलाई पनि। सबैले डाहा गर्ने भए बा ! मेरो जस्तो भाग्य र जिन्दगी त कसैको नहुने भो। मीराको पनि उ जस्तो राम्रो त पक्कै छैन होला। उ जस्तो हुनु त यो जुनीमा त्यतिकै हो। मीरालाई पनि एकचोटी देखाई दिन्छु त्यो मेरो मान्छे। आ होस् ! डाहा मात्र गर्छे बेकारमा भो देखाउदिन। मिल्ने साथी भनेर हुन्छ र ? हुन त सबै कुरा उनलाई भनेकी छु तर त्यो मान्छे भने कहिले पनि देखाएकी छैन मैले। बिहेमा देखिहाल्छे नि ! बरु अब चाडो भन्दा चाडो त्यो मान्छेलाई भेटेर कुरा गर्छु अनि आमालाई भनेर यही बैशाखमै बिहे गर्छु। बिहे गर्ने बेला पनि त भयो अब ! आमा पनि भन्दै हुनुहुन्थियो अब छोरी हुर्की ज्वाइको घर पठाउने ! ठिकै हुने भो। 25 बर्ष काटे पछि हामी केटीहरुको बिहे गर्न हतार नै गर्नु पर्छ। हुन पनि हो नत्र फेरि केश फुलाएर चाहुरिदै बुढी कन्या भएर बस्नु पर्छ। के को चाहुरिनु के को बुढीकन्या नि अब ! मेरो उ सँग चांडै बिहे हुदै छ नि ! आमा पनि उसलाई देखेर मख्ख पर्नु हुन्छ सायद !

सपनामा पनि कहिले सोच्नु भाको छैन होला त्यस्तो राम्रो ज्वाई त ! अब त झन मेरो राजा बोलु-बोलु गर्न थालेको छ। मलाई हेरेर नहाँसेको त दिनै छैन। मैले जस्तै उसले पनि मीठा-मीठा सपनाहरु सजाएको हुनु पर्छ। बिचरा …………..!

सबै कुरा मलाइ भनेको भए पनि त हुने थियो नि ! कति निष्ठुरी छुच्चो कहीको ! आ होस एकदिन मै बोलाउँछु। समय मिलाएर कतै जानु पर्ला ! टाढा-टाढा कतै सुनसानमा जहाँ हामी दुइ बाहेक अरु कोही हुने छैन। अनि हाम्रो कुराकानी कोही कसैले सुन्ने छैन। मेरो राजालाई चाहे जति माया गर्ने छु म ! अनि उसको चौडा छातीमा लपक्क टाँसिएर मायाको श्वास आनन्दले फेर्ने छु ! उसले पनि माया गर्दै घ्वाप्प अंगाल्ने छ। अनि मेरा यी बैशालु अंग-अंग चाहे जति धीत नमरे सम्म चुम्ने छ। सपनाको सुनौलो मीठो संसारमा हामी दुवै हराउने छौं।जिन्दगीका खाली पानाहरु सबै मायाले कोरिने छ। अनि समय सँग सम्झौता गर्दै जबरजस्ती फर्किने छौं। फर्किए पछि सबै कुरा एकएक मीरालाई सुनाउने छु।

.

उनी दंग पर्नेछिन्। डाहा/इष्या पनि गर्नेछिन्। अनि जिद्दी गर्नेछिन् र भन्नेछिन् मलाई पनि देखाई देउन त्यो तिम्रो राजा ! अनि उसको जिद्दी पन सँग म सजिलै हार्ने छु र भोलिपल्ट मेरो राजकुमार मीरालाई देखाउने छु। मीराले डाहा र इष्या सँगै धेरै-धेरै तारिफ पनि गर्नेछिन्। खै उसलाई देखे देखि, उसले हेर्न थाले देखि मेरो मन बरालिएको छ। आजभोलि मनमा यस्तै-यस्तै कुराहरु मात्र खेली रहन्छ। उ आउने बाटो तिर मात्र आँखा दौडी रहन्छ केवल उसकै आकृति खोज्दै निरन्तर-निरन्तर ! मनभरी अनेक कुराहरु खेलाउँदा खेलाउँदै कहिले निकै चाडो अफिस आइपुग्छु। के के सोच्छु के के ! पागल्नी जस्तो ! पागल्नी नै हुन लागि सकें म ! कहिले खाना खानै बिर्सन्छु ! कहिले एउटा आँखामा मात्र गाजल पोत्छु ! निद्रा पटक्कै पर्दैन ! आँखाभरि पल-पल उसैलाई मात्र देखि रहन्छु। कोही कसै सँग बोल्नै मन लाग्दैन ! हे दैव के हुन लाग्यो यस्तो ? मायामा बाँच्न कति गाह्रो हुँदो रहेछ ! माया साँच्न झन गाह्रो हुँदो रहेछ !

.

तड्पिएर बाँच्न त झन त्यो भन्दा नि गाह्रो हुँदो रहेछ ! तर पनि भोलिको सुन्दर सपाना बोकेर आशै आशमा बाँचेकी छु अचेल उसको निम्ति केवल उसैको निम्ति ! आज मैले मीराको जिद्दी पन सँग हारेर बचन दिएकी छु त्यो मान्छे देखाउने खै के ठान्ने हुन मीराले ! डर,त्रास र खुशी मनभरि सबै एकैचोटी तछाड-मछाड गर्दै छ। मीरा भने भित्र काममा व्यस्त छिन्। त्यो मान्छे आउने बेला नि भै सक्यो। न भन्दै उ पनि आयो तर सदा झैँ हाँसेर गएन आज ! उ त सोझै म भए तिरै आयो ! मेरो खुशीको सिमा रहेन। खै कसरि आज यस्तो भयो ? सपना हो कि बिपना यो ! मेरो राजा ! मेरो राजकुमार ! मेरो प्राण ! मेरो मुटु म भएतिरै मलाई भेट्न हतारिदै आउँदैछ। के गरूँ कसो गरूँ म आत्तिएँ। होस सबै हरायो। तै पनि क्षण भरमा आफुलाई सम्हालें। उ त मेरो छेउमै आएर टक्क उभियो अनि मुसुक्क हाँस्यो। म पनि उ जसरि नै हाँसें। उ नम्र भएर भन्न लाग्यो – ” मीरा कहाँ छिन् ? म मीराको श्रीमान। आज अलि ढिला फर्किनु पर्ने भो त्यसैले यो चाबी मीरालाई दिनुस है।”

.

खै त्यस पछि के के भन्यो उसले केही थाहा भएन। केही बेरमै उ हिड्यो। म हेरेको हेरेकै भएँ। मुहार रातो भयो। मनभरि पीडा र डाहाको आगो एकैचोटी दन्कियो। यतिनै बेला भित्रवाट मीरा फुत्त निस्किन् र मेरो छेउमै आएर सोधिन् -” खै त् तेरो राजकुमार आज आएन ? ” मेरो बोलि ठप्प रोकियो। केही बोल्नै सकिन। अनुहार रातो र तातो भयो अनि उसले छोडेको त्यही मीराको चाबीको झुत्तामा एकोहोरो हेरिरहें – हेरिरहें

read more...

यौनसम्पर्क राख्दा केही बिराएर यौनजीवन राम्रो भएको छैन कि?जानी राखौ(भिडियो)

म ३७ वर्षकी भए। मेरो श्रीमान् ४१ वर्षको हुनुहुन्छ। श्रीमान्मा भन्दा ममा बढी यौन इच्छा छ। पहिले उहाँको इच्छा बढी थियो। हाम्रो विवाह भएको १० वर्ष भैसक्यो जब म इच्छा राख्छु, उहाँ मुड छैन, शरीर दुखेको छ, अल्छी लागेको छ भनेर टार्नु हुन्छ। अहिले मलाई कतै उहाँको अरूसँग यौन सम्बन्ध त छैन भन्ने लाग्न थालेको छ । यो मेरो शंका मात्र हो कि वास्तविकता ? जसका कारण म निराश छु। यसको केही समाधान छ ?
»»» यौन चाहनासम्बन्धी यस्ता प्रश्न धेरैले राख्ने गरेको मैले पाएकी छु। चिकित्साशास्त्रको भाषामा यसलाई यौन चाहनामा भिन्नता भनिन्छ। धेरैजसोले महिलामा भन्दा पुरुषमा बढी यौन इच्छा हुन्छ भन्ने धारणा राख्छन् तर महिलामा पनि यौन चाहना हुनु स्वाभाविक हो।

यौन चाहना एउटा प्राकृतिक विषय हो। यसलाई सिकाइरहनु पर्दैन तर यसभित्रको चरम रमाइलोपन र सन्तुष्टि प्राप्त गर्न भने केही सीप सिक्नु आवश्यक छ। जोडीमा अन्य केही समस्या छैन भने पनि कहिलेकाहीं यौनकाबारेमा वा भनौं दुवैको शरीरलाई रामोसँग बुझ्न नसकिएको अवस्थामा ठूलो समस्या हुने उदाहरण धेरै छन्। किनभने यौन चाहना प्राकृतिक कुरा मात्र नभै यो नितान्त मनोबैज्ञानिक बिषय पनि हो।

तपाईंको प्रश्नको उत्तर दिनुभन्दा अघि तपाईंको श्रीमानको यौन चाहना समयअनुसार कम हुँदै गएको हो वा पहिले देखिनै कम थियो भन्ने कुरा जान्न आवश्यक हुन्छ। यदि समय अनुसार कम हुँदै गएको हो भने सबैभन्दा पहिले त्यसको कारण पता लगाउन आवश्यक छ। किनभने यो समस्याको स्रोत धेरै हुन सक्छ। तपाईंको प्रश्न सुन्दा तपाईंको श्रीमान् अहिले चिन्तामा रुमल्लिरहनुभएको छ भन्ने बुझिन्छ। दोस्रो, तपाई र तपाईंको श्रीमान्को बीचमा अन्य कुनै कुरामा मतभेद वा झगडा छ भन्ने बुझिन्छ। तपाईंहरूबीच एकअर्का प्रतिसम्मान गर्ने बानी र स्वभावमा समस्या थपिन तथा एकअर्काप्रतिको आकर्षणमा कमी आउन थालेको हुनुपर्छ। त्यसको कारण परस्त्रीगमन पनि हुन सक्छ अथवा भनौं मानसिक तनावका स्रोत अनेकौं हुन सक्छन। तिनीहरूलाई पत्ता लगाउने र त्यसलाई न्यूनीकरण गर्नेतिर जोड दिनुपर्ने हुन्छ। हाम्रो समाजका धेरैजसो मानिस विभिन्न बाध्यता आशा, प्रभाव, भ्रमपूर्ण प्रेम, खानदान, कथित सामाजिक प्रतिष्ठा आदिलाई ध्यान दिन्छन् र तत्काल विवाह गरिहाल्छन्। एकअर्कालाई रामोसँग बुझ्ने प्रयास नगरी गरिएका यस्ता विवाह पछिसम्म पनि पारिवारिक असन्तुष्टि र कलहको स्रोत बन्न सक्छन। तपाईंको समस्याको वास्तविकतामा पुग्नु अघि यस्ता धेरै विषयलाई केलाउनुपर्ने हुन्छ।

तपाईंको श्रीमान्मा यौन निष्क्रियता सम्बन्धी कुनै समस्या पनि हुन सक्छ। त्यसका लागि चिकित्सकसँग सम्पर्क गर्नुपर्ने हुन्छ। यदि तपाईंको यौन चाहना सधैं बढी भएको हो भने पनि त्यो अस्वाभाविक चाहिँ होइन। खासमा यौन क्रियाकलाप कति पटक भयो भन्नुभन्दा कति गुणस्तरीय भयो भन्ने महत्वपूर्ण कुरा हो।

जहाँसम्म यौन चाहना घटीबेसीको प्रश्न छ, हरेक व्यक्तिको यौन इच्छा फरक-फरक हुन्छ भन्ने कुरा बुझ्न आवश्यक हुन्छ। कोही दैनिक यौन चाहन्छन् भने कोही महिनामा एक-दुई पटक। तपाईंहरू दुवैले कहिलेकाहीँ हुने र सधैं हुनेलाई ठूलो समस्या वा स्वस्थ नभएको रूपमा बुझ्नु उचित हुँदैन। त्यसकारण तपाईको पार्टनरमा कुनै खराबी छ भनेर सोच्नु भन्दा तपाईहरू दुवैको यौन इच्छा फरक छ भनेर बुझ्नु तथा कसरी एकअर्काको यौन चाहनालाई सम्मान दिने भनेर सोच्नु उचित हुन्छ। तपाईंहरूले एकअर्कालाई दोष लगाउँदा थप समस्या सिर्जना हुनसक्छ र सम्बन्ध अझ जटिल बन्दै जान्छ। आफ्नो पार्टनर जसको यौन इच्छा कम छ उसलाई दबाब दिनुभन्दा एकअर्कालाई बढावा दिन आवश्यक हुन्छ। दुई जनाबीचको यौन चाहनालाई लिएर भावना साटासाट वा भावना सञ्चार गर्नुपर्ने हुन्छ। त्यसैले आफू आकर्षक बन्ने, परिवेश यौनमय बनाउने, हंसीमजाक गर्ने, यौनअंगहरूलाई उत्तेजित मुडमा सुम्सुम्याउने, गुणस्तरीय लुबि्रकेन्टस प्रयोग गर्ने, एक अर्काको शरीर एवं भावना बुझ्ने प्रयास गर्ने। श्रीमान्लाई आफ्नो उनको शरीर दिनमा एकपटक नजिकबाट नियाल्न लगाउनु

read more...

जेब्रा क्रसिंगबाट बाटो नकाट्ने सर्वसाधारणबाट झमाझम पैसा कमाउदै नेपाल सरकार(भिडियो)

आइतीमाया तामाङलाई सडकपारिको वीर अस्पतालमा गएर डाक्टर देखाउन ढिलो भइसकेको थियो। लामो समयदेखि त्यहाँ क्यान्सरको उपचार गराइरहेकी यी ३० वर्षीया ग्रामीणलाई बुधबार दिउँसो चाहिँ अनौठो आइलाग्यो।

‘अरू दिन सडक काटेर पारि जाने हुलै हुन्थ्यो, म पनि उनीहरू सँगसँगै मिसिन्थेँ,’ उनी भन्दै थिइन्, ‘आज चाहिँ एकछिनसम्मै सडकमा पर्खुन्जेल पनि बाटो काट्ने कोही नदेखेपछि गाडी नआएको मौका पारेर एक्लै फुत्त पारि जान खोजेकी थिएँ।’

ठ्याक्कै त्यतिबेलै ड्युटीमा रहेका ट्राफिकले आइतीमायालाई बोलाइहाले। नुवाकोटकी यी लजालु युवती रातोपिरो अनुहार लगाउँदै बोलाएको ठाउँतिर लागिन्। ट्राफिकले दुई सय रुपैयाँ जरिवाना मागे।

‘मसँग सय रुपैयाँ मात्रै थियो,’ उनले थपिन्, ‘त्यतिले पुग्दैन भन्नुभयो।’

त्यसपछि आइतीमायालाई ट्राफिक प्रहरीले बग्गीखाना पुर्याए। त्यहाँ मापसे गरेर कारबाहीमा परेकाहरूको ठूलै हुल थियो। त्यसैमा मिसिएर उनले कक्षा लिन सुरु गरिन्।

दुई वर्षदेखि क्यान्सरले पिरोलेपछि राजधानीका धेरै अस्पताल चहारेर भएका पैसा पनि सबै सकिएको आइतीमायाले सुनाइन्। ‘त्यो परको पुलबाट बाटो काट्नुपर्छ भनेर मलाई आजसम्म कसैले बताएनन्,’ उनी बिलौना गरिरहेकी थिइन्, ‘अरू दिन बाटो काट्नेहरु यस्तो कुराको जानकार भएकैले चनाखो भइहाले। म चाहिँ फसेँ।’

महानगरिय ट्राफिक प्रहरी महाशाखाले सूचना जारी गर्दै पैदलयात्रीमाथि कारबाहीको घोषणा गरेको दोश्रो दिन यसरी सजायको भागी भएकी थिइन् आइतीमाया। जथाभाबी बाटो काट्ने पैदलयात्रीलाई कारबाहीस्वरुप दुई सय रुपैयाँ जरिवाना गर्ने र पैसा नतिर्नेको हकमा तीन घन्टा नियन्त्रणमा लिने चेतावनीअनुसारै उनी प्रहरी हिरासतमा परेकी थिइन्। त्यो हिरासतको अवधिमै उनलाई बग्गीखाना लगेर तालिम दिइएको थियो।

ट्राफिक प्रहरीले यसरी जथाभाबी बाटो काटेको भन्दै मंगलबार ३ हजार ३ सय ४८ जनालाई कारबाही गरेको थियो। तीमध्ये ८ सय ४० जना आइतीमायाजस्तै निमुखा थिए, जोसँग ट्राफिक प्रहरीलाई जरिवाना तिर्न खल्तीमा दुई सय रुपैयाँ पनि थिएन।

‘काठमाडौंको सडक नै पैदलयात्रीलाई सबैभन्दा हेपेर केवल इन्जिनगाडीको हित हुन ेगरी विस्तार भएका छन्,’ सहरी योजनाविद् सूर्यराज आचार्य भन्छन्, ‘यसरी अपहेलना झेल्दै आएका पैदलयात्रीलाई कुनै कारबाही सुरु गर्नुअघि कम्तीमा छ महिनादेखि एक वर्ष लगाएर सडक हिँड्नेहरूका लागि अनुकूल बनाउने र व्यापक जनचेतना चलाउनुपथ्र्यो।’

आचार्यका अनुसार लिच्छविकालमा विकास भएका उपत्यकाका सबै सहर केवल पैदलयात्रीको हिसाबले उभ्याइएको थियो।

‘यस्तो सहर विस्तार हुँदैजाँदा अहिले पैदल हिँड्नेका लागि कुनै सोचाइ नै राख्ने गरिएको छैन,’ उनी भन्छन्, ‘नीति बनाउने र कार्यान्वयन गर्ने सरकारको मात्र के कुरा, फुटपाथमा हिँड्नेहरू अरु निकायबाट पनि अनुसन्धानै नगरिने वर्गमा पर्छन्।’

आइतीमाया र सूर्यराज आचार्यका भनाइ सुनिसकेर यो कारबाहीको प्रारम्भ गर्ने ट्राफिक प्रहरीका हाकिमसम्म पुग्दा चाहिँ उनले आफ्नै तर्क दिए।

‘सडकमा सबैभन्दा बढी मृत्यु पैदलयात्री र उनीहरूले सिर्जना गरेको दुर्घटनाबाटै भइरहेको छ,’ महानगरीय ट्राफिक प्रहरी महाशाखाका डिआइजी मिङमार लामाले सेतोपाटीसँग भने, ‘यसलाई तत्काल नियन्त्रण नथाल्ने हो भने दिनप्रतिदिन बढ्दो दुर्घटनाको क्रमलाई हामी कसैले रोक्न सक्दैनौं।’

सोलुखुम्बुका मिङमार सोझा र एकोहोरा देखिन्थे। उनले दुर्घटनाको तथ्यांक नै मगाएर टेबुलमा फैलाए। यो वर्ष मात्रै काठमाडौंको सडकमा १ सय ४८ जनाको मृत्यु भएकामा त्यसमध्ये ६३ जना अर्थात् ४२ प्रतिशत पैदलयात्री रहेछन्। पछिल्लो पाँच वर्षको तथ्यांकका आधारमा सडकमा कूल मृत्युको ४१ प्रतिशत पैदलयात्री थिए।

‘पैदलयात्रीकै कारणले मृत्यु हुने सवारीचालक वा यात्रीको संख्या जोड्ने हो भने त्यो फेरि सडकमा कूल मृतक संख्याको आधाभन्दा बढी हुन्छ,’ डिआइजी लामा थप्छन्, ‘यो संख्या दिनप्रतिदिन बढ्दै गइरहेको छ।’

सडकमा हिँड्ने पैदलयात्रीहरू पनि सचेत र अनुशासित हुनुपर्छ भन्नेमा विज्ञ आचार्यको पनि दुईमत छैन। तर, सडकमा प्रस्टै हेपिएका देखिने पैदलयात्रीहरूलाई मात्र नियमको भारी लगाउने र सरकारले चाहिँ तिनका निम्ति आवश्यक पूर्वाधारको कुनै बन्दोबस्त नगर्ने काम आफैंमा अन्याय भएको उनी दाबी गर्छन्।

काठमाडौं उपत्यकाभर कुल १५ सय ९४ दशमलव ६७ किलोमिटर सडक छ। यति लामो सडकमा यहाँ ३ सय स्थानमा मात्र जेब्राक्रसिङ छन्। अर्थात्, औसत झन्डै साढे पाँच किलोमिटर यात्रा गरेपछि मात्र यहाँका पदयात्रीले बाटो काट्न एउटा जेब्राक्रसिङ भेट्छन्। त्यसैगरी यहाँ जम्मा २२ वटा आकाशे पुल छन्। निकै अघि रत्नपार्कमा सडक काट्न बनाइएको एक मात्र सब वे पनि दुर्गन्धित भएकाले राम्ररी चलनमा आउन सकेको छैन।

सबैभन्दा पहिले त काठमाडौंमा कुल क्षेत्रफलको साढे सात प्रतिशत भाग मात्रै सडकले ओगट्नु नै आश्चर्य रहेको आचार्य बताउँछन्। यति थोरै सडकमा यहाँ ९ लाख ६३ हजार ५ सय ८ वटा सवारीसाधन चलिरहेका छन्। यसरी सवारीसाधनलाई नै ध्यानमा राखेर बनाइएका सडक पनि साँघुरा र उकुसमुकुस भइरहेको बेला पैदलयात्रीको त झनै बेहाल भइरहेको उनी सुनाउँछन्।

‘युरोपका विकसित सहरमा कुल क्षेत्रफलको २५ प्रतिशतसम्म भूभाग सडकले ओगटेको हुन्छ,’ उनी भन्छन्, ‘हामीकहाँ कम्तीमा अहिलेभन्दा दोब्बर अर्थात् १५ प्रतिशत हुनैपथ्र्यो।’

यसरी सवारीसाधनकै निम्ति पनि कोच्चिएका सडकमा पैदलयात्री त पूरै हेपिएर बाँचिरहेको आचार्य बताउँछन्।

‘राजधानीजस्तो ठाउँमा औसत पाँच किलोमिटरमा एउटा जेब्राक्रसिङ हुनुले नै पैदलयात्रीका निम्ति यहाँ कति कम सोचिएको छ भन्ने स्पष्ट हुन्छ,’ आचार्य भन्छन्, ‘विकसित सहरमा सकेसम्म हरेक सय मिटरमा एउटा जेब्राक्रसिङ भइदिए सर्वोत्तम हुन्थ्यो। नभइदिए पनि बढीमा दुई–तीन सय मिटरभन्दा बढी बाटो काट्न चाहने पैदलयात्रीलाई हिँडाउन मिल्दैन।’

त्यसमाथि सदैव सवारीधनीले प्राथमिकता पाउँदै आएको काठमाडौंका जेब्राक्रसिङहरू आफैंमा आतंकपूर्ण रहेको आचार्य बताउँछन्।

‘विकसित सहरमा पैदलयात्रीले जेब्राक्रसिङको सेतो धर्कोमा खुट्टा राखेको देख्नेबित्तिकै परैबाट मोटरहरू रोकिन्छन्,’ जापानबाट पूर्वाधार विकासमा विद्यावारिधि गरेका आचार्य भन्छन्, ‘यहाँ हामीकहाँ जेब्राक्रसिङबाट हिँडिरहेका पैदलयात्रीले ज्यान हत्केलामा राखेका हुन्छन्।’

अन्त अचम्म मानिने यस्ता दृश्यहरु नेपालमा जतासुकै देखिने आचार्य सुनाउँछन्।

‘काठमाडौंको सबैभन्दा व्यवस्थित मानिने माइतीघर–तीनकुने सडकमै इन्जिनगाडीको निम्ति कस्तो र पैदलयात्रीको निम्ति कस्तो व्यवस्था गरिएको छ भनेर हेरौं न,’ उनी भन्छन्, ‘बाँकी कुरा भनिरहनै पर्दैन।’

आचार्यका अनुसार यस्ता प्रत्येक जेब्राक्रसिङमा ट्राफिक बत्तीको व्यवस्था हुनुपथ्र्यो। त्यो गर्न नसक्ने हो भने पनि जेब्राक्रसिङमा नियाल्ने र कारबाही गर्ने ट्राफिक हुनैपर्ने थियो।

‘अरू ठाउँको त झन कुरै नगरौं,’ आचार्य भन्छन्, ‘सहरको बीचमै बनिरहेको आठ लेनको चक्रपथ त कुनै सहरी सडक होइन, हाइवे जस्तो गरेर पैदलयात्रीलाई न हिँड्ने, न त बाटो काट्ने ठाउँ बनाएर तयार पारिँदैछ।’

यसरी पूर्वाधारको कुरा उठ्दा भने स्वयं डिआइजी लामा पनि कमजोरी स्वीकार गर्छन्।

‘तपाईंलाई थाहा छ?’ उनले सोधे, ‘कोटेश्वरबाट सूर्यविनायक जाने बाटोमा रहेको तीनवटा ट्राफिक लाइटबाहेक यतिबेला सिँगो उपत्यकामा एउटा पनि बत्तीले काम गरिरहेको छैन।’

यस्तो अवस्थामा सबैतिर ट्राफिक जनशक्ति नै परिचालन गरेर हात उठाएर रोक्ने र सुचारु गराउने काम भइरहेको छ।

‘सरोकारवाला यातायात विभागलाई मैले काठमाडौंका ट्राफिक लाइटहरू बल्ने मात्र बनाइदिनुस्, त्यसमा स्विच अन–अफ गरेर रातो, पहेँलो र हरियो बत्ती बाल्ने काम पनि हामी नै गरिदिन्छौं भनेको थिएँ,’ उनले थपे, ‘हुन्छ भनेको दुई महिना बितिसक्दा पनि त्यति मागधरि पूरा भएन।’

त्यसो त काठमाडौंका सडकमा लगाइएका ट्राफिक बत्ती फेरि सुचारु गराउने पहल नभएको होइन। एसियाली विकास बैंकले यी बत्ती बनाउन दुईपटक टेन्डर निकालेकोमा दुवैपटक रद्द भइसकेको छ।

‘एडिबीले जति पैसा तोकेर टेन्डर आह्वान गर्छ, त्योभन्दा सात प्रतिशत बढी रकम न्यूनटम टेन्डर भर्नेले नै माग गरिदिएको रहेछ,’ लामाले अचम्म मानेर हाँस्दै सुनाए, ‘अब काठमाडौंको ट्राफिक लाइट कहिले बन्छ भन्ने भगवानै जानून्।’

यस्तो अवस्थामा यहाँ पैदल यात्रीका निम्ति पर्याप्त पूर्वाधार नरहेको स्वीकार गर्दागर्दै पनि दुर्घटना रोक्न आफुले यो कठोर कदम चालेको लामा बताउँछन्।

‘भएका पूर्वाधार पनि प्रयोग नगर्नेहरूलाई सचेत नगराउने हो भने अवस्था भयावह हुँदै जान्छ,’ उनले भने, ‘जेब्राक्रसिङ र आकासे पुल भएको ठाउँमा त्यसलाई प्रयोग नगर्ने पैदलयात्रीमाथि मात्र कारबाही भइरहेको छ।’

ट्राफिकले बिनाकुनै पूर्वयोजना यसरी पैदलयात्रीमाथि कारबाही थालेको आरोपलाई लामा अस्वीकार गर्छन्।

उनका अनुसार गत वैशाख २८ गतेदेखि ट्राफिक महाशाखाले सडकपेटी ओगटेर बसेकाहरूलाई हटाउन सुरु गरेको थियो। महानगरीय प्रहरी, ट्राफिक र जनसेवा प्रहरी गरेर हालसम्म ७ हजार ३ सय २८ स्थानमा सडकपेटी ‘क्लियर’ पारेको उनले जनाए। रत्नपार्क, सुन्धारा, गौशाला, माछापोखरी लगायत ठाउँमा फुटपाथमै सडक थापेर बसेकाहरुलाई हटाउँदा आफूले धेरैतिरबाट गाली सुन्नुपरेको पनि उनले दुःखेसो पोखे।

लामाका अनुसार मेलम्ची आयोजनाका कारण धेरै ठाउँमा बाटै अलपत्र भएकाले चाहेर पनि केही गर्न सकिएन। तैपनि, यसबीच १० लाख रुपैयाँ लगाएर सम्भव भएसम्मका स्थानमा जेब्राक्रसिङ ‘रिपेन्ट’ गर्न लगाएको जानकारी पनि उनले दिए। त्यसैगरी वैशाखदेखि नै जनचेतनाको कार्यक्रम पनि तीब्र गतिमा अघि बढाइएको दाबी उनको छ।

‘यति गरिसकेपछि कम्तीमा पेटीबाटै हिँड्नुस् भन्न र बाटो काट्ने सुविधा भएको ठाउँमा अन्यत्रबाट नकाट्नुस् भन्न सक्छु नि!’ उनले हाँस्दै सोधे, ‘नत्र भने त सडक जतिसुकै व्यस्त भए पनि मजाले मोबाइलमा कुरा गर्दै जथाभाबी हिँड्नेहरूको पारा कसले र कहिले रोक्ने?’

यतिबेला काठमाडौंका २२ वटा स्थानमा ट्राफिक प्रहरीहरूले नियम मिच्ने पैदलयात्रीमाथि कारबाही चलाइरहेका छन्। जनसेवा, दरवारमार्ग, ठमेल, सोह्रखुट्टे, कमलपोखरी, सिंहदरबार, थापाथली, कालिमाटी, कीर्तिपुर पाँगादोबाटो, कलंकी, नागढुंगा, स्वयम्भु, नयाँ बसपार्क, महाराजगन्ज, बुढानिलकण्ठ, सुकेधारा, बौद्ध, गौशाला, एयरपोर्ट, कोटेश्वर, भक्तपुर (सूर्यविनायक, सल्लाघारी, ठिमी) र जावलाखेलमा पैदलयात्री चेकजाँचमा परिरहेका छन्।

ट्राफिक प्रहरी महाशाखाका अनुसार मंगलबार ३ हजार ३ सय ४८ जना पैदलयात्री कारबाहीमा परेका थिए। उनीहरूमध्ये २ हजार १ सय २२ जनाले जनही दुई सय रुपैयाँ तिरेर छुटेका थिए भने ८ सय ४० जनाले तीनघन्टे हिरासत स्वरुप सचेतना तालिम लिएका थिए। त्यसैगरी, बुधबार दिउँसो २ बजेसम्म २ हजार २ सय १२ जना कारबाहीमा परिसकेको महाशाखाले जनाएको छ।

यातायात व्यवस्था ऐन २०४९ को दफा १३६ र १३७ अनुसार यो कारबाही चलाउने अधिकार यातायात विभागले ट्राफिकलाई दिएपछि बढ्दो दुर्घटना नियन्त्रणका निम्ति आफैंले यो कदम चालेको डिआइजी लामाले स्पष्ट पारे।

‘भर्खर मात्रै एक जना पूर्व सचिव र एक जना बहालवाला उपसचिवको पैदल हिँडेकै बेला सडकमै निधन भएको छ,’ उनी भनिरहेका थिए, ‘पैदल यात्रीका निम्ति यहाँ पूर्वाधार छैन भनेर चुप लागेर बस्नुभन्दा पूर्वाधार भएका ठाउँमा नियम पालना गर्न नलगाउने हो भने अराजकता झनै बढेर जान्छ।’

लामाले यति सुनाइसकेपछि एकैछिन दुर्गमबाट आएर काठमाडौंमा यहाँसम्म पुग्दाको संघर्षगाथा पनि बताए। त्यतिञ्जेल नुवाकोटबाट आएकी अर्की चेली आइतीमायाको जनचेतना कक्षा सुरु भइसकेको थियो।

‘के गर्नुपर्ने हो र कतिबेर लाग्ने हो थाहै छैन,’ उनले अनुहार रातो बनाउँदै सेतोपाटीसँग भनिन्, ‘उता वीर अस्पतालमा डाक्टर गइसक्ने होला...’

read more...

तक्मा पाउन कति वटा बिहे गर्नुपर्छ ? भन्दै केपी ओलीले प्रचण्डलाई सोधे !(हेर्नुहोस भिडियो)

The politics of Nepal function within a framework of a republic with a multi-party system. Currently, the position of President (head of state) is occupied by Bidhya Devi Bhandari. The position of Prime Minister (head of government) is held by Puspa Kamal Dahal (Prachand).Executive power is exercised by the Prime Minister and his cabinet, while legislative power is vested in the Constituent Assembly.

On June 1, 2001, Crown Prince Dipendra was officially reported to have shot and killed his father, King Birendra; his mother, Queen Aishwarya; his brother; his sister, his father’s younger brother, Prince Dhirendra; and several aunts, before turning the gun on himself. Although he never regained consciousness before dying, Crown Prince Dipendra was nonetheless the king under the law of Nepalese royal succession. After his death two days later, the late King’s surviving brother Gyanendra was proclaimed king.
On 1 February 2002 King Gyanendra suspended the Parliament, appointed a government led by himself, and enforced martial law. The King argued that civil politicians were unfit to handle the Maoist insurgency. Telephone lines were cut and several high-profile political leaders were detained. Other opposition leaders fled to India and regrouped there. A broad coalition called the Seven Party Alliance (SPA) was formed in opposition to the royal takeover, encompassing the seven parliamentary parties who held about 90% of the seats in the old, dissolved parliament.

read more...

मोदीको भित्री षड्यन्त्र र नेपाल प्रतिको दबाबबारे पोल खोल्दै बिदेशी.सक्दो सेयर गरौ(भिडियो)

३ वर्ष पहिले भारतको प्रधानमन्त्रीमा चुनिएर विश्वकै शक्तिशाली नेताहरुमा टपटेनभित्र पर्न सफल भारतीय प्रधानमन्त्री नरेन्द्र मोदीले अहिलेसम्म ५७ वटा देशको भ्रमण गरिसकेका छन् ।

भारतका कुनाकुनासम्म, उसका छिमेकीहरु तथा विश्वका शक्ति राष्ट्रहरुको राजनीतिक वृत्तमा समेत मोदीको नाम नसुन्ने सायदै होलान् । तर ती मोदीलाई सबैले चिन्नुपर्छ भन्ने कहाँ छ र ? यो दुनियामा यस्ता धेरै मानिसहरु पनि होलान् जसले मोदीको नामै नसुनेका होउन् । तर अचम्म Ûरिक्सावाली नामक एक युट्युब प्रयोगकर्ताले हालै यस विषयमा एक रोचक भिडियो पोष्ट गरेकी छन् आफ्नो युट्युब च्यानलमा ।

स्पेनको एक टापुमा उनले त्यहाँ पुगेका विभिन्न देशका युवायुवतीहरुसँग नरेन्द्र मोदीको बारेमा सोधिन् । रिक्सावालीले नरेन्द्र मोदीको बारेमा मौखिम रुपमा सोध्नेमात्र होइन, मोदीको फोटो नै देखाएर पनि सोधिन् । त्यसक्रममा धेरैले मोदीलाई चिन्ने मात्र होइन, झण्डै तिनपुस्ते नै उतार्न खोजे । कतिपय त योगाका विषयमा समेत विद्वान निस्किए अनि तिथिमिति समेत कण्ठ पारेको देखियो ।

रिक्सावालीले यु ट्युबमा राखेको भिडियो तिन दिनमै झण्डै ४ लाखले हेरिसकेका छन् । हेरौँ हामीपनि यो भिडियो
####

read more...

मनिषा कोइरालाका यस्ता अश्लिल चलचित्र पनि थिए,हेर्नुस भिडियोमा

Bolllywood movies are based on the mixed plot of feelings like, Maa ka rona-dhona, pyar ka lost and found, and yeah, obviously about the sizzling scenes of romance between the partners. Yes, yes I am coming on it, you guys don’t have patience at all! 😛

In earlier times, the scenes of romance were depicted through the rounds taken around the trees, fluttering of bushes, black bee hovering over some flower or even blossoming up of two red roses. Ahem ahem! This may have been the ‘Golden Era’ of that time, but now, things have evolved to a great extend. Isn’t it guys?

Now, the romance is not restricted to trees, flowers or black bees rather, it is displayed openly through the warmth or heating up of two bodies and such scenes are rated as adult or erotic. As most of us are grown up adults so, we can discuss and understand things well (wink wink). Rushing towards the round table of discussion, let’s analyze the hard and the best work of some of our best adult and erotic Bollywood movies

read more...

अर्काको श्रीमानसंग रात बिताउने महिलालाइ सबै सामु बाटोमा नंगाएर कुटपिट गर्दै बजार घुमाइदै(भिडियो)

A society is a group of people involved in persistent social interaction, or a large social grouping sharing the same geographical or social territory, typically subject to the same political authority and dominant cultural expectations. Societies are characterized by patterns of relationships (social relations) between individuals who share a distinctive culture and institutions; a given society may be described as the sum total of such relationships among its constituent members. In the social sciences, a larger society often evinces stratification or dominance patterns in subgroups.

Insofar as it is collaborative, a society can enable its members to benefit in ways that would not otherwise be possible on an individual basis; both individual and social (common) benefits can thus be distinguished, or in many cases found to overlap. A society can also consist of like-minded people governed by their own norms and values within a dominant, larger society. This is sometimes referred to as a subculture, a term used extensively within criminology.

read more...

सरकारले पदक नदिए के भयो?जनताले मनमा बसाले पुग्छ हामीलाई-धुर्मुश-सुन्तली(सेयर गरौ)

काठमाण्डौ जेठ १६ – अहिले ‘सिजन’ पदकको छ । पदक पाउनका लागि दौडधूप पनि उत्तिकै छ । पदक थापेका तस्वीरले सामाजिक संजाल रंगिएका पनि छन् । राष्ट्रपतिको छोरीदेखि प्रधानमन्त्रीका छोरासम्म, उपराष्ट्रपतिका छोरादेखि उच्च सरकारी कर्मचारी र सुरक्षा अधिकारी पदकको पंक्तिमा अगाडि देखिए ।
पदकलाई लिएर आलोचना पनि उत्तिकै छ, सामाजिक संजालमा । आलोचनापछि प्रधानमन्त्री पुत्र प्रकाश दाहालले सफाई दिए र पदक नलिने घोषणा पनि गरे ।
यो पदक पाउनेको कुरा थियो । अर्कोतिर म्यागासेसे पुरस्कार बिजेता महाबीर पुन यहि बेला आफुले पाएका पदक लिलामको सूचना जारी गरिरहेका छन् । आबिस्कार केन्द्रका लागि पैसा जुटाउन पुनले यस्तो कदम चालेका छन् ।
अहिले यी दुई कुरा चर्चामा छन् । तर, पदक पाउन योग्यहरु छुटेकोवारे चाहीँ कमै चर्चा छ । गणतन्त्र दिवस ०७४ को अवसर पारेर राज्यले ५१४ जनालाई विभिन्न मानपदवी, अलंकार र पदक प्रदान गर्ने निर्णय गरेको थियो ।

तर, दुर्भाग्य यो लामो सूचिमा केही यस्ता व्यक्तिको नाम भेटिएन, जो पदकका सवैभन्दा बलिया दावेवार थिए । नेपालको चर्चित जोडी सिताराम कट्टेल ‘धुर्मुस’ र कुन्जना घिमिरे ‘सुन्तली’को नाम भने यो सम्मानमा कहि कतै समेटिएको छैन । समाजसेवामा उनीहरुको अतुलनीय योगदान चाहीँ कसैले बिर्सेका छैनन् । तर, राज्यले चाहीँ पदकका लागि सम्झेन ।अभिनयबाट चर्चित बनेका यो जोडी पछिल्लो समय समाजसेवामा अग्रस्थानमा रहँदै आएका छन् । तीन चरणमा तीन ठाँउमा एकिकृत बस्ती निर्माण गरेर हस्तान्तरण समेत गरिसकेका यो जोडीको नाम कहिकतै सम्मानमा नहुँनु दुःखको कुरो हो ।

राज्यको तर्फबाट दिइने कुनै पनि सम्मानको अहिलेसम्म आफुलाई खबर नआएको कलाकार सितारमा कट्टेल ‘धुमर्स’ले बताए । ‘केही दिन पहिले पनि सम्मान बाँडिएको मिडियाबाट थाहा पाएको थिएँ’ धुर्मसले भने ‘आज पनि बाँडिदैरहेछ । तर, मलाई कहि कतैबाट खबर आएको छैन ।’

गत बर्ष ‘प्रवलजनसेवा श्री’ सिफारिसमा परेपनि अहिलेसम्म उक्त पदक नपाएको सिताराम कट्टेल ‘धुर्मुस’ले बताए । ‘सिफारिस भएको कुरा आएको थियो, तर पदक चाहीँ पाइएनँ’ उनले भने ।

गणतन्त्र दिवसको अवसर पारेर राष्ट्रपति निवासमा आयोजना गरिएको जलपानको निम्तो आउँदा सम्मानको कुनै निम्तो नआएको कट्टेलले खुलाए । ‘यदि जलपानमा सम्मान हुन्थ्यो भने खुलाएर आउथ्यो होला’ उनले थपे ।

धुर्मुस सुन्तलीले काभ्रेको पहरी गाउँमा, गिरानचौर र महोत्तरीका मुसहर समुदायका लागि गरेर तीन एकीकृत नमुना बस्तीबाट निर्माण सम्पन्न गरिसकेका छन् ।

राज्य तथा अन्यबाट सम्मान पाउने आसले भन्दा पनि आफ्नो स्वविवेकले समाजसेवा गरेको धुर्मुसल बताए । उनले सम्मान नपाए पनि समाजसेवा तर्फको आफ्नो लगाव कहिकमी नआउने सुनाए ।

उनले भने ‘देश तथा बिदेशमा रहने नेपाली दाजुभाई तथा दिदी बहिनीले जुन सम्मान दिइरहनु भएको छ । त्यो सम्मान हाम्रो लागि सबैभन्दा ठुलो सम्मान हो ।’

राष्ट्रको तर्फबाट दिइने सम्मान कलाकार जितु नेपाल र विल्सन बिक्रम राई ‘तक्मेबुढा’ले भने थापेका छन् ।

read more...

७० प्रतिशत भन्दा माथी युवतीहरुलाई श्रीमानबाट किन यौन आनन्द मिल्दैन?जानी राखौ

श्रीमान्सँग आनन्द आउँदैन
यौन मानवजीवनको अभिन्न अंग हो र स्वभाविक पनि । मानव मनमा यौनेच्छा एकदम स्वभाविक हो । भोक, निद्रा, प्यासजस्तै यौन पनि आवश्यक कुरा हो, मानवजीवनका लागि प्रकृतिले नै दिएको । यौनेच्छा तपाईंमा एकदमै छ भन्ने प्रस्ट छ । तपाईंले आफूले यौनसम्पर्कबाट आनन्द प्राप्त गर्न नसक्नुभएको उल्लेख गरे पनि त्यसका लागि प्रयास गरेको कुरा उल्लेख गर्नुभएको छ ।
यौनेच्छा कसैमा बढी हुन्छ भने कसैमा कम । यो एउटै व्यक्तिमा पनि कहिले बढी र कहिले कम हुनसक्छ । तपाईंले श्रीमान्सँग यौनसम्पर्क गर्दा आनन्द नआएको र आफ्नो योनि खुकुलो भयो भन्ने मान्नुभएको देखिबाहेक अन्य जानकारी नदिनु भएकाले यसै भन्न सकिने स्थिति छैन । तपार्इंले आफ्ना श्रीमान्ले आफूबाट यौनआनन्द प्राप्त गर्नुभएको छ कि छैन भन्ने कुरा पनि लेख्नुभएको छैन तर पनि यसका केही पक्षलाई केलाऔं ।

तपाईंले श्रीमान्सँगको सम्बन्धबाट यौन चरमसुख नपाएको कुरा गर्नुभएको छ । कुनै पनि व्यक्तिले यौन चरमसुख पाउने कुराले उसको शारीरिक पक्षका साथै मानसिक पक्षसँग अन्तरंग सम्बन्ध राख्छ । यसका लागि कुनै पनि व्यक्ति मानसिक रूपमै तयार हुनु जरुरी छ र उत्तेजनाको सन्देश उसले शारीरिक रूपमा प्राप्त गर्न बाह्य कुराले सहयोग गर्ने हो । यस अर्थमा अर्को व्यक्तिले यौन चरमसुख पाउने–नपाउने कुराको जिम्मा लिन वा ग्यारेन्टी गर्न सक्ँदैन, सहयोग मात्र गर्न सक्ने हो । यौन चरमसुख पाउने त आफैंले हो ।

तपाईंलाई पक्कै पनि थाहा हुनुपर्छ, महिलाको सबैभन्दा बढी यौन संवेदनशील अंग भगांकुर हो । प्राय:जसो महिलाले यही अंगको घर्षणबाटै यौन सन्तुष्टि प्राप्त गर्छन् । महिला तल र पुरुष माथि भएर गरिने यौनसम्पर्कमा सामान्यत: लिंगले भगांकुरलाई घर्षण गर्दैन । भगांकुर चलाउन औंला नै बढी सहयोगी सावित हुन सक्छ भने अर्कातिर आसन परिवर्तन अर्थात् महिला माथि रहेर गरिने यौन आसन बढी प्रभावकारी हुनसक्छ । अर्को बुझ्नुपर्ने कुरा के हो भने महिलाको योनिको बाहिरी (योनिद्वारनेरको) भाग यौन संवेदनशील हुन्छ, न कि भित्री भाग । सानै भए पनि लिंगले भने योनिको बाहिरी भाग घर्षण गर्न सहयोग गर्छ । तपाईंले श्रीमान्सँगबाट यौन चरमसुख प्राप्त गर्न नसक्नुमा कतै मानसिक पक्ष नै कारक हो कि भन्ने विषयमा पनि विचार गर्नुपर्छ ।

योनिलाई कसरी कसिलो बनाउने ?
तपाईंले योनि ठूलो भएको कुरा गर्नुभएको छ, सम्भवत: तपाईंले योनि खुकुलो भयो भनेर लेख्न खोज्नुभएको होला भनेर, त्यसैअनुरूप जवाफ दिने प्रयास गरेको छु ।

समाधानका लागि यौनसम्पर्क गरिने आसनमा विभिन्नता ल्याएर यसमा सुधार ल्याउन सकिन्छ । योनि खुकुलो लागेको स्थितिमा विशेष गरेर जाँघ फैलाइएको स्थितिभन्दा नजिक ल्याइएको स्थिति सहयोगी हुन सक्छ । लिंगलाई ठूलो वा लामो बनाउने विभिन्न उपाय प्रयोग गरिएको पाइन्छ । तपाईंले श्रीमान्को लिंग ठूलो भएको कुरा गर्नुभएको छ, त्यसैले यस विषयमा चर्चा गर्नु मनासिब लागेन ।

अब योनिको खुकुलोपनका बारेमा केही कुरा भनौं । योनि मांसपेशीले बनेको एकदमै तन्किन सक्ने गुण भएको नली आकारको अंग हो । एकछिन विचार गर्नुहोस् त, कुनै ठूलो आकारको कुरा मुखमा हालियो भन्दैमा त्यो सधंै खुकुलो भएर सानो कुरा च्याप्नै नसक्ने गरेर खुकुुलो हुन्छ र ? पक्कै हुँदैन । यद्यपि योनिको मांसपेशी कसिलो बनाउने विभिन्न उपाय पनि छन् ।

यौनांग क्षेत्रको मांसपेशीलाई बलियो बनाउन गरिने कसरतलाई केगेल (Kegel) कसरत भनिन्छ । योनिमा औंला पसाई औंलालाई अँठयाउँदा अर्थात् खुम्च्याउँदा यो मांसपेशीलाई तपार्इंले महसुस गर्न सक्नु हुन्छ । यो मांसपेशीलाई पहिचान गरेपछि औंला नपसाई पनि खुम्च्याउन सकिन्छ । सुरुमा यस्तै १ सेकेन्डसम्म बेस्सरी खुम्च्याएर राख्ने र छाड्ने अर्थात् खुकुलो बनाउने । बिस्तारै यसलाई बढाएर ५ सेकेन्डसम्म पुर्‍याउनुपर्छ । बिस्तारै १० देखि १५ पटकसम्म संकुचित गर्ने (खुम्च्याउने) र छोड्ने । यो क्रम बढाउँदै दिनभरिमा यस्तो गर्ने क्रम २० पल्टसम्म पुर्‍याउनुपर्छ । यसरी ६ हप्तासम्म नियमित रूपमा कसरत गरे थाहा पाइने गरी केही फरक देखिन्छ । यो मांसपेशी संकुचित गरेर यौनसम्पर्कका बेला लिंगलाई बेस्सरी समात्न प्रयोग गर्न सकिन्छ । यसले तपाईंलाई मात्र होइन, तपाईंको श्रीमान्लाई पनि यौनसुख प्राप्त गर्न मद्दत गर्छ ।

थप केही जानकारी दिउँ भनेर योनि कसिलो बनाउने अन्य उपायका बारेमा पनि चर्चा गर्दैछु । निश्चित तौलका योनि कोन (भजाईनल कोन, vaginal cone) महिलाको योनिमा राखेर त्यसलाई अड्याइराख्न भनिन्छ, जसले गर्दा यौनांग मांसपेशी बलियो होस् । त्यसगरी विद्युतीय उत्तेजना (electric stimulation) अर्थात् योनिमा एक किसिमको यन्त्र (probe) राखेर विद्युत्को हल्का करेन्ट प्रयोग गरेर यौनांग क्षेत्र (pelvic floor) को मांसपेशीलाई खुम्चन र खुकुलो हुन उत्तेजित पारिन्छ । Neocontrol व्यापारिक नाम भएको साधन एक विशेष किसिमको कुर्सी हो ।

यसमा विशेष किसिमले चुम्बकीय क्षेत्र प्रयोग गरेर यौनांगको मांसपेशीलाई उत्तेजित पारिन्छ । यो उपचार सामान्यत: २० देखि ३० मिनेटका लागि हप्ताको दुईपटक यस्तै आठ हप्ताजति गरिन्छ ।
अन्त्यमा योनि खुकुलोपनको समस्या अति नै छ भने vaginoplasty (भजाइनोप्लास्टी) शल्य चिकित्सा पनि गराउनुपर्ने हुनसक्छ । यस्तो शल्य चिकित्सालाई सामान्यत: अन्तिम उपायका रूपमा लिइन्छ । अचेल त लेजर प्रविधिको प्रयोग पनि प्रारम्भ हुन थालेको छ । कान्तिपुर साप्ताहिकबाट साभार |

read more...

६ बर्षिय बालिकाको बलात्कार गर्न खोज्ने दानवको पर्दाफाश गरौ.सक्दो सेयर गरौ

अशोक पौडेल जी तपाई लाइ बधाई छ
पुन 6 बर्षको बालिका लाइ बलात्कार गर्ने प्रयाश गर्नु भएछ तपाई यो भन्दा अगाडि पनि राति 12 बजे महिला होस्टेल छीरनु भो 6 महीना कारबाहिमा पर्नु भो 9 महीना अगाडि पनि राति 12.30 मा रक्सीको नसामा बिन्दाबाशिनीमा आफ्नै कोठा छेउमा बस्ने एक जना केटी लाइ जबरजस्ती गर्न खोज्यौ तिमीले पॉवर लगाएर छुटयौ सायद तेसैको आसिरबाद हुनु पर्छ तिमीले pnc को fsu को चुनाबमा उप-सभापति पद पायौ
तर आज फेरी घले खरकमा तिम्रो नानी देखिको बानी पुन देखियो / तिम्रो घर मा पनि आमा ,दीदी ,बहिनी होलान तर 6 बर्सको सानो छोरी सामान नानीलाइ बलात्कार गर्ने तिम्रो प्रयाश अब कसैले लुकाएर लुक्ने वाला छैन तिमीले गरेको गलतिको सजाए तिमीले पाउनै पर्छ ताकि फेरी तिमी जस्तै कलंक समाजले देख्न ,भोगन नपरोस
Eslaiii k sajaya dini hola yo papi lai deko bejat garnai parxa esta le garda chore nari safe vayara hinna sakdainan

read more...

दिदीको हत्याको न्याय खोज्दै बहिनीको अपिल.दर्दनाक कहानी.सक्दो सेयर गरौ

Kathmandu
Mero namm sabina prajapati
Samparka no:9843621602
Thegana :gokarna uttarbahini
Ma yo media bata sahayog ko apil gardaxu
Ma auta pidit pakcye mero dd subina prajapati lai usko ghar ko manxe uskai buda razat dangol le bihanai kutpit gari nirmam ruple achet pari afnai gharma jhundayera hattya gareko xa yesto ghatana hudani ghar ko aru sadasye ama maiya dangol ra buwa shyam dangol le kehi roktok nagari sath diyeko xa
Mero dd subina lai nirmam ruple kutpit garera sasirko dimag ko vaagma ragat jameko taukoma chot pathegharma ragat jameko ra paitalama nildam galama mudkiko chinna paxadi vagma lattale haneko ra ghisareko chot xa
Yeta police harule teo aparadilai samatera ni kei acyion nalekana teo apatadhilai khule amm chodeko xa mero dd le nyaye pako xaina aja 19 din vayo yo ghatana vako tei ni police le matlab nagareko xa mero dd lai nyaye dine dherai kosis gareu tara sab police ra doctor le yo case dabauna khojiraxa ra close garna pani khojiraxa
Aparadhi khule amm hidiraxa teslai sajaye dirakheko xaina kitani jahir gareko report didani teslai chodiraxa
Tesaile ma pidit pakcye hajur media harulai sahayog ra mero dd lai nyaye dina ra teo aparadhilai kada vanda kada sajaye dinupareo
mero dd lai kutpit gari marne manxe dallu chautara isthit thauma basxa
Tapaiharuko sahayog le teo aparadhilai sajaye dina sahayog milxa ma hajurharulai anurodh gardaxu
Taspirma mero dd ko photo ra aparadhi ama ra chora ko photo tapailai payhaudai xu

read more...

जस्तो सुकै घमण्डी केटीलाई पनि सजिलै पट्याउने सुत्रहरु.जानी राखौ

कुनै केटा मन परेको छ र उसँग नजिकिन सकिरहनु भएको छैन ?यदि यस्तो संकट सामना गरिहनु भएको छ भने चिन्ता नलिनिुस्,तपाईलाई मन परेको केटा केही उपाय प्रयोग गरेर लाइनमा आउन सक्छन्,तपाईलाई मन परेका केटा तपाईको माया जालमा छिट्टै पर्न सक्छन् ।तर त्यसका लागि तपाईले केही कुरामा विशेष चनाखो भने हुनैपर्छ :
१. नजिक हुने प्रयास गर्नुस् : तपाईलाई कुनै केटा असाध्यै मन परेको छ या तपाई उसलाई भित्रभित्रै दिलमा सजाइसक्नु भएर पनि उसको ध्यान तान्न सकिरहनु भएको छैन भने सुरुमा तपाईले केही सजगता जरुर अपनाउनु पर्ने हुन्छ । त्यसका लागि तपाईले पहिले त उसँग नजिक हुने प्रयास गर्नु पर्छ ।

उसका साथीहरुसँग नजिकिँदै उसँग नजिक हुने उपाय तपाईका लागि सबैभन्दा लाभदायक हुन सक्छ । उसँग उसका साथीमार्फत नजिकिनुस् र उसका आनीबानी थाहा पाउने प्रयास गर्नुस् ताकि उसका मन पर्ने र नपर्ने आनीबानीहरु तपाईले थाहा पाउन सक्नुहोस् । उसका आनीबानी थाहा पाइसकेपछि तपाईले यस्तो व्यहार मात्र उसका अगाडि देखाउनुहोस्,जुन उसले मन पराउँछ ।


२.ग्रिन सिंग्नल दिनुहोस् : तपाईलाई मन परेको कुनै केटाको आनीबानी बुझिसक्नु भएको छ भने अब तपाइको काम भनेको उसलाई लाइन मार्नतिर केन्द्रीत हुनुपर्छ । त्यसैले अब ढिलानगर्नुहोस् तर पहिले उ तपाईप्रति सकारात्मक छ कि छैन भन्ने कुरा भने पहिल्याउनुस् ।

तर याद गर्नुहोस्,लाइन मार्दा सामान्य मर्यादा र अनुशासन भने ख्याल गर्नुहोस् ।केटाहरु उपयोगितावादी हुने भएकाले तपाईको पर्फमेन्सबाट उनीहरुले तपाईसँगको सम्बन्ध निर्धारण गर्ने गर्छन् । त्यसैले तपाईले सधै उसँग श्लिल,विनम्र र मर्यादित ढंगले सम्बन्ध बढाउनुस् ताकि उसले तपाईलाई लामो समयसम्मकै लागि सोचेर सम्बन्ध बढाओस् ।

३.लजाउनुहोस् : लाजलाई केटीहरुको गहनाको रुपमा हेरिन्छ । जतिसुकै सभ्य र आधुनिक युगमा प्रबेश गरे पनि पुर्विय समाजका केटीहरु छाडा भएको कसैले पनि मन पराउँदैनन् । त्यसैले केटीहरुले सधैभरि यसमा ध्यान दिएर आफुलाई लाइन मार्ने कार्यमा क्रियाशिल गराउनु राम्रो हुन्छ । त्यसैले कुनै केटाको ध्यान आफुतिर तान्न चाहानुहुन्छ भने सबैभन्दा पहिले हेराइमा ध्यान दिनुहोस् । उसलाई बारबार लजाएर हेर्नुहोस् ।उसले तपाईको हेराईबाटै थाहा पाओस् कि तपाई उसलाई चाहिरहनु भएको छ । तर हेर्दा यसरी हेर्नुस् कि केटाको मनमा पनि तपाई प्रति कौतुहुलता जागेर आसोस् । पट्क–पट्क हेर्ने र हल्का लजाएजस्तो गर्न भने नभुल्नुस् ।

४. ड्रेसअपमा ध्यान दिनुहोस् : मानिसलाई आकर्षण गर्ने अर्को तरिका भने लवाई वा ड्रसअप नै हो । लवाइले मानिसमा थप आकर्षक बनाउन सहयोग पुर्याउने भएकाले आफ्नो लवाईमा सधै सचेत हुनुहोस् । तर तपाईले आफ्ना लवाईमा भने यो विचार पुर्याउनुहोस् कि उसले कस्तो कपडा लगाउँदा तपाईप्रति उ आकर्षित हुन्छ । तर धेरै भद्दा र खुलेको कपडा भने नलगाउनुहोस् किनकी त्यस्ता कपडा लगाउनेप्रतिको केटाहरुको दृष्टिकोण निकै नै नकारात्मक हुन्छ ।

५.बोलीमा मिठासता देखाउनुहोस् : मन परेको केटाको छेउछाउ भएको बेला आफ्नो बोलीमा मा ध्यान दिनुहोस् । मिठो र मसिनो स्वर बोलेर केटालाई आकर्षित गर्ने, बोल्दा प्रयोग हुने शब्द र उच्चारणमा पनि सतर्कता अपनाउनुहोस् ताकि तपाईको जालबाट उ उम्किन नसकोस् ।

६. केटाको हेरचाह गर्नुहोस् : केटासँग नजिकिने अर्को सजिलो तरिका हो,उसलाई लगातार हेरचाह गरिहनु ।त्यसैले उ सलाई कुनै समस्या पर्दा,उ अनुपस्थित हुँदा या विरामी पर्दा उसँग यसबारे बुझ्नुहोस । जसले तपाई र उबीचको भावनात्मक सम्बन्ध थप झागिएर जान्छ ।

७.समस्यामा सहयोग गर्न नहिच्किचाउनुस् :कुनै पनि मानिससँग सम्बन्ध निर्माण गर्नका लागि उसको विपत्तिको या दुःखको घडी निकै नै फलदायी मानिन्छ । यो तथ्य बुझेका धेरै मान्छेहरु मन परेका मान्छेहरुसँग सम्बन्ध निर्माण गर्न चुक्दैनन्,त्यसको उपयोग गर्छन् र सम्बन्ध बनाउँछन् । त्यसैले तपाई पनि आफुलाई मन परेको केटा साथीलाई परेको समस्यामा सहयोगीको भुमिकामा देखिनुहोस्,जसले तपाईको चाहना भरथेग गर्न मद्दत पुग्नेछ ।

read more...

भरतपुरको मतगणना स्थल रणभुमि.रेणु दाहालको हार निश्चित हुदा मतपत्र च्यातियो[LIVE]

चितवन- अन्तिम अवस्थामा पुगेको भरतपुर महानगरपालिकाको मत गणना आइतबार मध्यरातबाट स्थगित भएको छ। गणना हुँदै गर्दा छापामारशैलीमा मतपत्र च्यात्न थालेपछि मतगणना स्थलको अवस्था तनाब ग्रस्त बन्याे। एमालेका उम्मेद्वार तथा प्रतिनिधिहरुले मतगणना स्थलमा रहेका माओवादी केन्द्रका प्रतिनिधिहरुले मत पत्र च्यातेको आरोप लगाएका छन्।

निर्वाचनमा हार्ने अवस्था आएपछि माओवादीले योजनावद्ध रुपमा मतपत्र च्यात्याे : देवी ज्ञवाली, एमाले उम्मेदवार
‘मतगणना स्थलमा मतपत्रहरु च्यातिन थालेपछि मैले हालका लागि मत गणना कार्य स्थगित गरेको छु’ भरतपुरका मुख्य निर्वाचन अधिकृत कविप्रसाद न्यौपानलेले मध्यरातमा पत्रकारहरुसँग कुरा गर्दै भने।

उनले यस्तो घटना अचानक भएको बताए। ‘म मतगणना स्थल मै थिए र बाथरुम जान लागेको थिए । बाथरुम नपुग्दै हल्ला सुने, फर्कदा मतगाणन स्थल रणभुमिको जस्तो थियो । मतपत्र च्यातिएको थियो’ उनले भने ।

घटनाको विषयमा प्रतिवेदन बनाएर निर्वाचन आयोगमा पठाउने र त्यसपछि मात्रै कानुन अनुसार प्रकृया अगाडी बढ्ने मुख्य निर्वाचन अधिकृत न्यौपानेले जानकारी दिए।

कुल २९ वटा वडाहरु रहेको भरतपुरमा २७ वटा वडाहरुको मत गणना सकिएको थियो। आइतबार साँझबाट वडा नं. १९ को मत गणना पनि सुरु भएको थियो । त्यसपछि अन्तिम वडा २० नम्बरको मत गणना सुरु भएर आज सकिने अवस्था थियो।

१९ नम्बर वडाको मत गणना सुरु भएपछि माअाेवादीकी रेणु दाहालकाे मतान्तर निकै घट्न सक्ने अनुमान विपरित १८ सय मत गन्दा देवीले अग्रताबाट केबल ५१ मत मात्रै गुमाएकाे अवस्थामा घटना भएकाे हाे।

हार्ने भएपछि माअाेवादीले याेजनाबद्ध रूपमा मतपत्र च्यात्याे ः ज्ञवाली

वडा नं. १९ मा कुल दुई हजार ८६० मत खसेको थियो। जसमध्ये १८ सय मत गणना भएर २४ सय मतको परिणाम आउने अवस्था थियो । ‘छ ठाउँमा मत गणना हुँदै थियो। माओवादी केन्द्रका उम्मेद्वारका प्रतिनिधिहरुले एकाएक मतपत्र च्यात्न थालेपछि अवस्था तनाब पुर्ण भयो’ गणना स्थल भित्र रहेका एमालेका उम्मेद्वारका प्रतिनिधि रोहित सुवेदीले भने।

घटना लगत्तै गणना स्थलमै पत्रकारहरुसँग कुरा गर्दै एमालेका मेयर पदका उम्मेद्वार देवी ज्ञवालीले निर्वाचनमा हार्ने अवस्था आएपछि माओवादीले योजनावद्ध रुपमा मतपत्र च्यातेको प्रतिकृया दिए।

मतपत्र च्यातिए पनि कस्ले च्यातेको हो भन्ने विषयमा मुख्य निर्वाचन अधिकृत न्यौपानेले जानकारी नभएको बताए । ‘म बाथरुमबाट फर्कदा त्यहाँको अवस्था रणभुमिको रुपमा रहेकाले कस्ले च्यात्यो कति च्यातियो मैले भन्न सक्ने स्थीती छैन’ न्यौपानेले भने ।

भरतपुर महानगरपालिकाको मेयर पदमा निकै कडा प्रतिस्पर्धा देखिएकाे थियाे। मतपत्र च्यातिँदासम्म एमालेका ज्ञवाली ४१ हजार ६४१ मतसहित अगाडि थिए। माअाेवादीकी रेणुकाे ४० हजार ९०८ मत पुगेकाे थियाे।

आइतबार दिउँसोसम्म वडा नं. २१ को मतगणना सकिदा देवि ज्ञवाली र रेणु दाहालबीचको मतान्तर ७८४ मा खुम्चिएको थियो। वडा नं. २१ को गणनासम्म तेज रफ्तारमा कम हुँदै गएको मतान्तर १९ नम्बर वडाको गणना सुरु भएपछि कम भएको थियो।

नेपाली काँग्रेसको गढ मानिने वडा नं. १९ को १८ सय मत गनेर सकिदा एमालेका उम्मेद्वार ज्ञवालीको ४१ हजार ६४१ मत आएको थियो । काँग्रेसको समेत समर्थन रहेकी रेणु दाहालको ४० हजार ९०८ मत ल्याएकी थिइन्। काँग्रेस बहुल क्षेत्रमा रेणुलाई अपेक्षा गरेभन्दा कम मत आइरहेको थियो।

तीन जना पक्राउ

मध्यरातको घटनापछि प्रहरीले तीनजनालई पक्राउ गरेको छ। पक्राउ पर्नेका बारेमा प्रहरीले पनि विस्तृत विवरण दिएको छैन। गणना स्थलमा रहेका प्रतक्ष्यदर्शीका अनुसार पक्राउ परेका मध्ये दुईजना माओवादी समर्थक र एकजना एमाले समर्थक हुन्।

भरतपुरको कभर्ड हलमा मत गणना भइरहेको छ। माओवादी समर्थक दुईजनालाई प्रहरीले कभर्ड हलभित्रैबाट र एमाले समर्थक एकजना कभर्डहल बाहिरबाट समातिएको प्रतक्ष्यदर्शीले बताए। अहिले मतगणना स्थलमा प्रहरी तैनाथ छ । दलका प्रतिनिधिहरु पनि मत गणना स्थलभित्रै छन्। बेला बेलामा चर्को स्वरमा नारा बाजी भएको पनि सुनिन्छ ।

भरतपुरमा एक लाख ५२ हजार मतदाता रहेकोमा एक लाख १२ हजारले मत दान गरेका थिए । वडा नं. १९ को दुई हजार ८६० मत र वडा नं. २० को तीन् हजार ३०२ मत बाहेक अरु एक लाख छ हजार ५७९ मत गनेर सकिएको छ । माओवादीबाट मेयर पदमा उम्मेद्वार रहेकी रेणु दाहाल प्रधानमन्त्री प्रचण्डकी छोरी हुन् ।

मेयरमा दाहाललाई समर्थन गर्दै नेपाली काँग्रेसले अन्तिम अवस्थामा आफ्ना उम्मेद्वार दिनेश कोइरलाको उम्मेद्वारी फिर्ता लिएको थियो । जसको विरोधमा सुरुमा नेपाली काँग्रेसका कार्यकर्ताहरुले प्रदर्शनसमेत गरेका थिए ।

तर जिल्लामा दुवै पार्टीले संयुक्त कार्यक्रम गर्नुका साथै अन्तिम चुनावी सभालाई प्रधानमन्त्री प्रचण्डसहित काँग्रेस सभापति शेरबहादुर देउवाले संयुक्त रुपमा सम्बोधन गरेर विरोधलाई साम्य पार्ने कोशिस गरेका थिए ।

read more...

म १८ वर्षकी किशोरी हु ,म र मेरो ब्वाइफ्रेन्डले विवाहअघि यौनसम्पर्क नगर्ने भनेका थियौ तर…………

म अहिले १८ वर्षकी भएँ ,म र मेरो ब्वाइफ्रेन्ड मिलेर विवाहअघि यौनसम्पर्क नगर्ने भनेका छौं । त्यसैले हामी एक्लै भएका बेला हस्तमैथुन अनि मुखमैथुन गछौ त्यसो गर्दा पनि मेरो महिनावारी अघिल्लो महिनाकोभन्दा १९ दिन लम्बियो । मलाई डर पनि लागि रहेको छ, त्यस्तो के कारणले भएको हो ? केही दिनअघि हामीले नचाहँदा-नचाहँदै पनि यौनसम्पर्क गर्यौं अनि उसले स्खलन पनि बाहिरै गराएको थियो । यो स्थितिमा गर्भ रहने सम्भावना हुन्छ कि हुँदैन ?

विवाहपूर्व यौनसम्पर्क नगर्ने निर्णय

.
विवाहपूर्व यौनसम्पर्क राख्नुको आ-आफ्नै प्रभाव पर्न सक्छ । अहिले आधुनिक समाजमा विवाहको उमेर पछिल्तिर धकेलिएको छ, तर यौनचाहना किशोरावस्थादेखि नै तीव्र हुने कुरा यथार्थ हो । किशोरावस्थामा हुने असीम यौनचाहना शान्त पार्न कतिपयले विवाहपूर्व नै भए पनि यौनसम्पर्क गर्छन् । त्यसबाट पर्न सक्ने प्रभावका सम्बन्धमा प्रत्येक किशोरकिशोरीले जानकारी राख्नु आवश्यक छ अन्यथा सामाजिक रूपमा अमान्य भएका कारण सामाजिक बहिस्कार तथा हेंलाको सामना गर्नुपर्ने हुनसक्छ ।
यस किसिमको यौनसम्पर्क प्राय:जसो हतारमा गरिने भएकाले गर्भनिरोधका उपायहरू अपनाइँदैन । त्यसैले गर्भ रहने सम्भावना हुन्छ । यदि गर्भ रहे बेइज्जती सहनुपर्ने, वैवाहिक सम्बन्धमा बाँधिन बाध्य हुनुपर्ने, परिपक्व नै नभै अभिभावकको भूमिका निर्वाह गर्नुपर्ने हुन सक्छ । त्यसबाट गम्भीर आर्थिक तथा सामाजिक असुरक्षाजस्ता समस्या पनि सामना गर्नुपर्ने हुन सक्छ । अर्को पक्ष, गर्भ तुहाउन गरिने प्रयासको आफ्नै समस्या छ ।

.

त्यसैले विचार नपुर्याकई गरिने यौन सम्पर्कबाट बच्नु आवश्यक छ । जति सानो उमेरमा यौन सम्पर्क सुरु गर्योा त्यति नै धेरै यौन साथी हुने सम्भावना हुन्छ, जसले जोखिमलाई बढाउँछ भन्ने कुरा त हामीलाई थाहै छ । त्यसलाई न्यूनीकरण गर्न यस्तो निर्णय दुवै जना मिलेर गर्नु राम्रो हो । यस्ता निर्णय वा भनौं अठोटलाई पालना गर्न नसक्दा समस्यामा परिन्छ नै ।

.

वैकल्पिक यौन आनन्दका उपाय

वैकल्पिक यौन आनन्दका उपाय वा सुरक्षाका उपायहरूको पनि राम्रो जानकारी हुनुपर्छ । तपाईहरूले एक्लै हुँदा हस्तमैथुन गरेर यौन आनन्द लिने कुरा गर्नुभएको छ । वास्तवमा यो एउटा राम्रो उपाय हो ।

.

हस्तमैथुनवाट खराबी हुन्छ भन्ने अनेक मित्था धारणा विद्यमान छ । वास्तवमा यो सत्य होइन । यौन आनन्द पाउने उपायहरूमध्ये सबैजसोका लागि यौनअङ्गको घर्षण नै प्रमुख हो । सिद्धान्तत: यौनसम्पर्क गर्दा र हस्तमैथुन गर्दा यौनअङ्गको घर्षणबाट यौन आनन्द प्राप्त गर्ने प्रक्रिया उस्तै हो ।

.
त्यसैले यौनसम्पर्क गर्दा हानि हुँदैन तर हस्तमैथुन गर्दा हानी हुन्छ भन्न मिल्दैन । सर्वप्रथम त हस्तमैथुनले यौनइच्छाको दमनबाट हुने तनाववाट मुक्ति दिलाउँछ । यौन चाहना शान्त पार्न मद्दत पुर्यारउने भएकाले कतिपय यौन अपराध कम गर्न सहयोग पुग्छ भन्नेहरू पनि थुप्रै छन् । यस्तै हस्तमैथुनले अनावश्यक गर्भधारण, देहव्यापारीसँगको यौनसम्बन्ध, यस्ता क्रियाकलापमा खर्च हुने धन तथा समयको दुरुपयोगवाट पनि जोगाउँछ भने अर्को व्यक्तिसँग यौनसम्पर्क नै नहुने भएकाले अहिले चर्चामा रहेका एचआईभी वा अन्य यौनरोगहरू लाग्नबाट पनि जोगिन सकिन्छ ।

.

एक्लै बस्दाको मुखमैथुन

एक व्यक्तिको यौनअङ्ग अर्को व्यक्तिको मुखको सम्पर्कमा ल्याई गरिने यौन क्रियाकलापलाई नै मुखमैथुन भनिन्छ । वास्तवमा मुखमैथुन भन्दा १.लिङ्ग-मुख मैथुन (Fallatio), २. योनि-मुखमैथुन (Cunnilingus) ३. गुद्द्वार-मुख मैथुन (anilingus) लाई बुझ्नुपर्छ ।

तपाईंले एक्लै बस्दा मुखमैथुनको कुरा गर्नुभएको छ र यो कसरी हस्तमैथुनजस्तो एक्लैले गर्न सम्भव होला ? थाहा भएन । एकपल्ट स्पष्ट पारिदिनुभए आभारी हुने थिएँ ।

.

महिनावारी र गर्भ रहने कुरा

पहिलो महिनावारी भएपछि पनि किशोरीहरूमा त्यसले नियमितता प्राप्त गर्न केही समय लाग्छ । त्यसबाहेक तनाव वा अन्य शारिरीक तथा मानसिक परिस्थितिले यसलाई केही अनियमित तुल्याउन सक्छ ।

.

गर्भ रहन पुरुषको वीर्यमा भएको शुक्रकीट र महिलाको डिम्बको मिलन हुनु आवश्यक छ । महिलामा डिम्ब निष्कासन सामान्यत: मासिक रूपमा हुन्छ । सामान्यत: महिनावारी सुरु भएको यस्तै १४ दिन पहिले डिम्ब निष्कासन हुन्छ । यदि त्यस दिनको हाराहारीमा यौनसम्पर्क भै वीर्यस्खलन योनिमा भएको छ भने गर्भ रहने सम्भावना बढी हुन्छ । महिनावारी अनियमित हुने महिलाको सन्दर्भमा भने कुन दिन यौनसम्पर्क राख्दा गर्भ रहन्छ अनि कुन दिन राख्दा रहँदैन भन्ने पक्का गर्न सजिलो हुँदैन ।
बाहिर स्खलन गर्दा सम्भावना कम भए पनि अन्य प्रभावकारी गर्भ निरोधको तुलनामा यसले राम्रोसँग काम गर्न सक्दैन । तपाईंको केटासाथीको उमेर थाहा भएन, तर विशेष गरेर किशोरहरूले स्खलन अघि ठीक समयमा लिङ्ग झिक्न नसक्ने हुन सक्छ ।

.

के गर्ने त ?

तपाईंको समस्या भनेको तपाइर्ं र तपाईंको केटासाथीले गर्नुभएको विवाहपूर्व यौनसम्पर्क नराख्ने निर्णय पालना गर्न नसक्नु हो । इच्छा र काम गराइमा फरक पर्दा समस्या भोग्नुपर्छ । त्यसैले यतातिर पनि ध्यान दिनुपर्छ ।

.

महिनावारी भएन र गर्भ रहेको शंका लागे गर्भ रहे-नरहेको पत्ता लगाउन पिसाब परीक्षण गराउनुहोस् । महिनावारी अनियमित नै रहे स्त्रीरोग विशेषज्ञसँग सल्लाह लिनुपर्छ ।

.



अर्को महत्वपूर्ण कुरा, तपाईंहरूबीचमा हुने यौन सम्पर्कलाई सुरक्षित बनाउन आवश्यक छ । आक्कलझुक्कल यौनसम्पर्कका लागि कन्डम प्रयोग गरे पनि नियमित रूपमा यौनसम्पर्क हुने स्थितिमा अन्य प्रभावकारी गर्भनिरोधका उपाय अपनाउनुपर्ने हुन्छ ।

साप्ताहिक :- साप्ताहिक

read more...

९५ प्रतिशत युवतीहरु शरीरको एक अंग छोए मात्र सेक्सतर्फ आकर्षित हुन्छन.थाहा पाई राखौ

उत्तेजना र सेक्सको गहिरो सम्बन्ध छ । पुरुष वा महिला सेक्सको समयमा जति धेरै उत्तेजित हुन्छन् त्यती नै सेक्स गर्नमा मज्जा आउँछ । तर कहिले काँही पुरुषहरु उत्तेजित हुन सक्दैनन् र उहाँहरुको सिर्घस्खलन भएर उहाँहरु पुनः सेक्स गर्ने स्थितिमा हुँदैनन् । पुरुषलाई उत्तेजित पार्ने धेरै तरिकाहरु छन् तर यहां केही मुख्य तरिकाहरु उल्लेख गरिएको छ । तपाई यी तरिकाहरुबाट साथीलाई सेक्स गर्नका लागि उत्तेजित गर्नुको साथै सेक्सको भरपुर मज्जा लिन सक्नुहुन्छ । पुरुषलाई उत्तेजित पार्ने टिप्स पहिरन र परफयुम स् प्रायः सबै पुरुषहरु महिलाको पहिरन बाट आकिर्षित हुने गर्छन । बाटोमा हिडदा वा कही बस्दा पहिरनलाई नै हेरेर पुरुषहरुले जिस्काउने पनि गर्छन । तपाई आफनो साथीसँग सेक्स गर्न जाँदै हुनुहुन्छ वा तपाईको घरमा कोही पुरुष आउँदै छ भने तपाई उत्तेजक ड्रस लगाउनुस । अर्थात तपाईको शरिरका धैर भन्दा धैर अंगहरु हेरियोस् ।

जस्तो कि तपाईको बाहिरि पहिरनबाट भित्रि पहिरनहरु झल्कियोस् । तपाईको बच्छस्तनको केही भाग देखियोस् अथवा तपाईका सम्बेदनशिल अंगका केही भागहरु लुगामाथि हेरर पनि अनुमान गर्न सकियोस् । यस्ता पहिरनले पुरुषलाई समान्य रुपमै उत्तेजित गर्छ । त्यस्तै तपाईको परफयुमले पनि केटा साथीलाई उत्तेजित गर्नमा सहयोग गर्छ । तपाई सेक्सका लागि जाँदै हुनुहुन्छ वा आफनो साथीलाई उत्तेजित पार्न खोज्दै हुनुहुन्छ भने फरफयुमको प्रयोग पनि गर्नु होला । डान्स स् डान्स अर्थात नृत्य पुरुषलाई अत्याधिक उत्तेजित बनाउने गर्छ । परापूर्वकाल देखि नै पुरुषलाई उत्तेजित गर्नका लागि मुजरा, नाच घर र डान्स बारहरुको स्थापना भएको छ । तपाई आफनो पुरुष साथीलाई डान्सले पनि आफुप्रति आर्कसित र उत्तेजित बनाउन सक्नुहुन्छ । तपाई आफनो साथीलाई भेटदा डान्सको केही स्टेपहरु गर्नुस् र आफनो शरिरको अंगहरु उनको सामनेमा प्रर्दशन गर्नुस् । डान्स गर्दै उनको नजिक जानुस र उनको शरिरमा पनि स्पर्स गर्नुस् । र, उनलाई आफनो शरिरका सम्बेदनशिल अंगहरु उनको शरिर तिर ढल्काउनुस र हल्का स्पर्स गर्नुस् । तपाईको साथी सेक्सका लागि आतुर हुनेछन् ।

read more...

पुरुषको लिंग एक्कासी सम्झिदा के गर्नुहुन्छ?अनौठो प्रश्नको अनौठो उत्तर यी युवतीबाट(भिडियो)

Ah, the big reveal: That instant when you finally present her with your package. But no matter how heated the moment, most guys can’t help but wonder if she's carefully checking out their goods—and if so, do they pass inspection?

That’s why we asked women to share their funniest, boldest, happiest, craziest, or most memorable reactions to a man's penis. Oh, and relax: While the occasional lady will always say that size matters, most women are utterly fascinated by what you’re packing down there—and they're excited about the impending delivery.

read more...

त्रिशुली नदी र लुक्ला एयरपोर्टमा बारम्बार दुर्घटना हुनुको भित्री रहस्य खुलासा(भिडियो)

सोलुखुम्बुको लुक्लास्थित तेञ्जिङ हिलारी विमानस्थलमा समिट एआर(गोमा) ले सञ्चालन गर्दै आएको चेक रिपब्लिक निर्मित एलइटी ४१० जहााज दुर्घटनाले फेरि प्राविधिक, उड्डयन प्राधिकरण र विमान सञ्चालकमाथि प्रश्न उठाएको छ। करिब २ हजार ८४५ मिटर उचाइमा रहेको लुक्ला विमानस्थल इन्जिनियरिङको नमुना भए पनि उड्डयनका हिसाबले अत्यन्तै चुनौतीपूर्णमध्ये एकमा पर्छ।

उड्डयन क्षेत्रका जानकारका अनुसार लुक्ला रन् वे ‘अप्रोच’ गर्नुअघि खाल्डो जमिन भएर त्यहाँ पुग्नुपर्छ। तर, मौसमी प्रतिकुलताका कारण ‘लो अप्रोच’ मा दूधकोशी किनारैकिनार आउने जहाज दुर्घटनामा पर्नसक्ने सम्भावना बढी हुन्छ। समिट एअरको हकमा पनि यही अवस्था आएको हुनसक्ने प्रारम्भिक अनुमान यस क्षेत्रका विज्ञ चालकको छ। ‘लो एप्रोच’ मा उड्दा गति पनि न्युन हुन्छ। त्यो बेला जहाज धावनमार्गमा नपुग्दै खसेको हुनसक्ने अनुमान गरिएको छ। समिट एअरको जहाज रन् वे नपुग्दै ठोक्किएर सिधै तल झरेको छ।

प्रायः जहाज तल आउँदा पनि नोज भने माथि हुन्छ। तर यो भने लो अप्रोच’ का कारण रन् वे पुग्नुअगावै त्यहाँ रहेको अवरोधका ठोक्किएर खसेको देखिन्छ। ‘लो अप्रोच’ कतिपय अवस्थामा हावाका कारण बाध्यता पनि हुन्छ। तर यो घटनाको समयमा हावा चाप न्युन रहेका कारण ‘लो अप्रोच’ किन लिइयो भन्ने प्रश्न उठेको छ। त्यो अवस्थामा विमानस्थल ट्राफिक कन्ट्रोलरको भूमिका कति सहयोगी रह्यो भन्ने पनि अनुसन्धानको विषय हुनसक्छ।

read more...

डोजर चलाउदै गर्दा एक्कासी बरको रुख ढल्दा च्यापिएर चालकको मृत्यु[LIVE]

पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेसपालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।पालुन्टार नगरपालिका वाड नं २ चापाभन्ज्यान्ग बाट शारदा मा वि स्कुल तर्फ बाटाे खन्ने क्रममा बरकाे रूख ढलेर डाेजर किच्दा ड्राईभरकाे घटना स्थलमै मृत्युु भएकाे खबरले दुःखी बनाएकाे छ । मृत अात्मालाई शान्ति मिलाेस।

read more...

काम छ भन्दै बाहिर लगेर रुखमा बाधी गर्थे माओबादीले हत्या(LIVE भिडियो)

प्रत्यक्षदर्शी स्थानीय बासिन्दा बताउँछन्: ३ माघ २०५८, दिउँसो १:१० बजे; मुक्तिनाथ सर कक्षा ९ मा विज्ञान पढाउँदै थिए। माओवादी पार्टी, लमजुङ जिल्ला समिति सदस्यको नेतृत्वमा आएको टोलीले ‘सर दुई मिनेट काम छ’ भनेर कक्षाबाट तानेर बाहिर लगे। सशंकित विद्यार्थीको छाडिदिने आग्रह मानेनन्। गाउँको गोरेटो बाटो हुँदै माथि आधा घन्टा पर रहेको बारीको कान्लामा लिएर गए। साँझपख गाउँबासी माथि पुग्दा मुक्तिनाथ सरलाई हत्या गरी उत्तिसको फेदमा बाँधेर ठड्याइएको भेट्टाए। माओवादीले ‘बम छ, कसैले नछुनू’ भनेका कारण त्रसित गाउँबासी लासछेउ आगो बाली जागराम बसे।
मुक्तिनाथ सरलाई घिस्याएको गोरेटोकै बाटो गरी छोरा सुमनले हाम्रो टोलीलाई माथि त्यो रक्ताम्मे गह्रातर्फ लिएर गए। मुक्तिनाथ सरलाई मारेको कान्लाछेउ चन्द्र आकार घेरा बनाएर हामीले स्वःस्फुर्त श्रद्धाञ्जली भेला गर्‍यौं। पत्रकार चन्द्रकिशोरले केही शब्द श्रद्धासुमन राखे अनि भने, ‘मुलुकभर मारिएका निहत्था निर्दोष नागरिकका प्रतिक हुन् मुक्तिनाथ अधिकारी। मनमा लागेका कुरा स्पष्ट भन्ने, समाजलाई उदार र खुला राख्ने प्रण गरौं।’
मुक्तिनाथ सरलाई मारिएको ताका माओवादीको ‘जनयुद्ध’ शिखरमा थियो, गाउँमा विद्रोहीको ज्यादती भयावह र चरम अवस्थामा थियो। गर्धन छिनालेको, यातना दिएको बीभत्स दृश्य त फोटोग्राफरहरूले खिचेका तस्बिरमा सर्वत्र उपलब्ध थिए, जस्तैः एमाले नेता यदु गौतमको। पाठकप्रतिको संवेदनशीलताले त्यस्ता तस्बिर पत्रपत्रिकामा छाप्ने अवस्था थिएन। तर, माओवादीको व्यक्तिहत्याको शृंखलालाई उजागर गर्ने तस्बिरको भने खाँचो थियो।
त्यतिबेला हिमाल खबरपत्रिकाका श्रीभक्त खनाल त्यतै खटाइए र मुक्तिनाथ सरको हत्यापश्चातको तस्बिर फेला पारी लिइआए। मृत्युको भोलिपल्ट बिहानको फोटो। सौम्य मुद्रामा निदाएजस्ता मुक्तिनाथ सर। हिमाल खबरपत्रिकाका संस्थापक सम्पादक राजेन्द्र दाहाललाई लाग्यो : यो तस्बिर सार्वजनिक गर्न उपयुक्त छ र आँट गरीकन १६-३० माघ २०५८ को आवरणमा त्यो छापियो। पहिलो पटक सायद माओवादीको व्यक्तिहत्याको प्रमाण आमपाठकसामु प्रस्तुत भयो।
हत्याको चरित्र तथा मरण स्थलबारे गाउँबासीबाहेक अरूलाई जानकारी त्यो तस्बिर मात्र थियो। तसर्थ त्यहीँ पुग्दा केही थप कुरा थाहा भयो। मुक्तिनाथ सरको बिदाइको यो स्थललाई नेपालका हिमालहरूले पहरा दिएका रहेछन्; शिर ठाडो गरेर हेर्नुपर्ने एकातिर मनास्लु, हिमालचुली, बौद्ध र डा.हर्क गुरुङले नाम दिएको ङादीचुली। अर्कातर्फ लमजुङ हिमाल, माछापुच्छ्रे तथा सम्पूर्ण अन्नपूर्ण हिमशृंखला। मानौं व्यक्तिहत्याको शृंखलालाई त्रास, अन्यौल र मौनतामा डुबेको बौद्धिक जगत बाबजुद नेपालका हिमालय साक्षी छन्। बिर्सन दिने छैनन्।
तस्बिरमा मुक्तिनाथ सर शालिन छन्, रक्तपात देखिँदैन। तर बीभत्सको पाटो क्यामेराको लेन्सले नसमेटेको रहेछ, त्यहीँ थाहा भयो। उनको हत्या एउटा गोलीबाट भएको रहेछ, दाहिने कान पछाडिबाट छिरेको, खप्पर पछाडिबाट बाहिरिएको पुरै विष्फोट गरी छियाछिया पार्दै। फोटोले त्यो थाहा दिएन।
किन व्यक्ति हत्या ?
आखिर किन गर्‍यो माओवादीले नागरिकको हत्या? माओत्सेतुङद्वारा प्रतिपादित जनयुद्ध कार्यक्रममा सर्वसाधारणलाई यातना नदिनू भन्ने निर्देशन छ। एक त २०५२ सालमा लोकतन्त्र आगमनको ६ वर्ष नबित्दै ऐतिहासिक उत्पीडनलाई खलास पार्न सशस्त्र द्वन्द्व आवश्यक थियो भन्ने माओवादी नेतागणको दाबी स्विकार्न गाह्रो छ। लडाइँ गर्नु नै थियो भने त्यो राज्यसत्ता तथा सुरक्षा फौजतर्फ लक्षित हुनुपर्नेमा निहत्था, निर्दोष स्थानीय अगुवा, शिक्षक, समाजसेवी, कार्यकर्ता, व्यापारी, बौद्धिकको हत्या गर्ने औपचारिक तरिका अपनाइयो। नेपालको माओवादीले अग्रज ठानेका ७० को दसकका भारतका नक्सालवादी व्यक्तिहत्या (टार्गेटेड किलिङ)मा लागेका थिएनन्।
नेपाली माओवादी नेतृत्वको ‘कार्यनीति’ प्रस्ट छ : आफ्नो हैकम जमाउन नागरिक मार्दै हिँडेको। सत्ता कब्जाका लागि नेपाली भूमिको भौगोलिक विशेषता तथा जिल्लाका कुनाकन्दरामा सरकारी अनुपस्थितिको फाइदा लिँदै स्थानीय सामाजिक नेतालाई दबाउने, तर्साउने नीति उसले लियो। नदबिने र नतर्सिने अगुवा कोही निस्किए, निर्ममताका साथ यातना दिने या सफाया गर्ने नियत उसको रह्यो। एउटा हत्याकाण्ड मच्चाउँदा दसौं हजार जनतालाई भयको वातावरणमाझ नियन्त्रण गर्न सक्ने हुनाले भेकभेकमा यस्तै गर्‍यो माओवादीले। मुक्तिनाथ सरलाई मारेर लमजुङ जिल्लामा पनि उसले यसै गर्‍यो।
भयको वातावरण आजसम्म छँदैछ जिल्लामा। संक्रमणकालीन न्यायको अभाव, शान्तिप्रक्रियाको कमजोरी तथा केन्द्रका बौद्धिकहरूको लाचारीले आजसम्म गाउँबासीको मुखमा पट्टी लागेको छ। कसले मार्‍यो मुक्तिनाथ सरलाई, सबैलाई थाहा छ तर कसैले किटानी जाहेरी दिन सक्ने अवस्था छैन, न त आगन्तुक पत्रकारलाई बताउने। बल्लबल्ल एउटा स्मृतिसभा गर्न सक्ने अवस्था जुरेको छ, समयचक्र घुम्दै जाँदा।
मुक्तिनाथ सरको हत्यापश्चात धेरै वर्षसम्म काठमाडौंको पद्मकन्या कलेजको एउटा सानो कोठामा स्मृतिसभा आयोजना गर्न मुक्तिनाथ अधिकारी स्मृति प्रतिष्ठान बाध्य रह्यो। नागरिक अगुवा र राजनीतिज्ञ बिरलै आउने त्यो कार्यक्रममा मुख्यतः आफन्त र विस्थापित गाउँबासीको उपस्थिति रहने गर्थ्यो। यसपाला दुराडाँडा गाउँकै पाणिनी संस्कृत माध्यमिक विद्यालयको प्रांगणमा समारोह आयोजना भयो, नेपाली कांग्रेस र नेकपा (एमाले)का केन्द्रीय नेताको उपस्थितिमा। तर पनि सहभागिता पातलो नै रह्यो। भयको राज भएको गाउँबाट धेरै पलायन भइसके भने अझै पनि स्थानीय तवरमा भौतिक, सार्वजनिक, राजनीतिक हिंसाको डर छँदैछ। नत्र हिंसाविरुद्ध गरिएको त्यो स्मृति समारोहमा सयौंमात्र होइन, हजारौं उपस्थित हुने थिए। आउँदा वर्षहरूमा होलान् पनि।
पीडितका प्रतिक
नौ वर्षपपछि पहिलो पटक स्मृतिसभा गर्दैगर्दा मुक्तिनाथ सरको निकटतम सम्झनामा सबै स्तब्ध थिए। सार्वजनिक विलापको मौका पहिलो पटक जुरेको थियो। र, हिजैमात्र त्यो सभास्थलसामुन्ने रहेको कक्षाकोठाबाट उनलाई लगेको जस्तो स्थानीयबासीलाई लागेको थियो। मुक्तिनाथ सरका मित्र शिक्षक ठाकुरप्रसाद तिवारी माइकमा त गए तर भक्कानो फुट्यो र रुँदै ‘मनमा धेरै कुरा छ तर केही भन्न सकिनँ’ भन्दै लत्रक्क बसे बेन्चमा। उता मुक्तिनाथ सरकी श्रीमती इन्दिरा अधिकारी छेवैमा खास्टोले मुख छोप्दै, आँसु पुछ्दै थिइन्।
मुक्तिनाथ सरले २०५७ को दसैं पेस्कीको कुनै अंश स्थानीय माओवादीलाई दिन इन्कार गरेलगत्तै स्कुलका सबै शिक्षकले सामुहिक निर्णय गरेका थिए चन्दा नदिने। स्थानीय कमिसारलाई त्यो स्वतन्त्रताको संकेत सैह्य भएन, विशेषगरी ‘गोली किन्नलाई पैसा दिन्नँ’ भन्ने मुक्तिनाथ सरको भनाइ सुनेपछि। ‘उहाँलाई घिसार्दै हत्या गर्न लाग्दा पनि ‘चन्दा’ दिन राजी हुनुभएको भए उहाँ बच्ने सम्भावना थियो तर माओवादी ज्यादतीअगाडि उहाँ घुँडा टेक्न तयार हुनुभएन,’ स्मृतिसभामा अधिकारकर्मी सुशील प्याकुरेलले भने।
जनमानसको चासोका कारण मुक्तिनाथ अधिकारी लमजुङमात्र नभई देशभर हत्याका सिकार निर्दोषहरूको प्रतिक बनेका छन्। उनको मरणले लमजुङमै मारिने सामाजिक अगुवा तथा सर्वसाधारणको समेत प्रतिनिधित्व गर्छ। इशानेश्वर घर भएका केदार घिमिरेलाई मुक्तिनाथ सरको हत्याको ३ दिनपछि ६ माघ २०५८ मा मारियो। ११ असार २०५९ मा अर्जुनप्रसाद घिमिरेलाई घरबाट अपहरण गरी सुराकी र भ्रष्टाचारको आरोप लगाई आफ्नै स्कुल प्रांगणमा लगियो। दुवै खुट्टा र पैतालामा फलामे किला ठोकी हिँड्न भनियो, नसकेपछि गोली हानी हत्या गरियो। केदार घिमिरे तथा अर्जुनप्रसाद घिमिरेलाई मुक्तिनाथ सरकै हत्या गर्ने टोलीले सफाया गरेको देखिन्छ।
अन्यत्र, १५ माघ २०५८ मा जिताका स्वास्थ्य कार्यकर्ता चिनबहादुर थापालाई चरम यातना दिएर हत्या गरियो। मोहनसिंह घिमिरेलाई ९ असोज २०६१ मा हत्या गरियो भने केही दिन मात्र पछि नन्दजंग गुरुङलाई १५ असोजमा। १६ माघ २०६१ मा परेवाडाँडाका तिलकराज पाण्डे मारिए भने ६ असोज २०६१ मा उही गाउँका व्यापारी मोहनलाल श्रेष्ठलाई बन्दुकको गोली बचाउन भनी दाउराले पिटीपिटी मारे। मोहनलाल कुनै दल वा समूहको नपरेको हुनाले आजसम्म उहाँको मरणले परिवारजनबाहेक अरूलाई छोएको छैन।
नमारिएका तर यातना खेपेकाको संख्या कम छैन। २ साउन २०५४ मा जिताका शिक्षक श्रीकृष्ण घिमिरेको दुवै हात भाँचियो। १८ पुस २०५८ मा सप्तधारा मावि, जिताका शिक्षक ऋषिराम कोइरालालाई सुताएर जाँतोले थिची घनले ठोकेर छाडिदिए। शान्ति बोहरालाई दाउरा र ढुंगाले हानेर थिलथिलो पारेर छाडियो। धेरै यातना खपेकाहरूको मनस्थिति खलबलिएको छ।
टुहुरा समाज
आतंकपीडित टुहुरा समाज नामक संस्थाका सदस्यहरू दुःख साटासाट गर्न तथा आत्मबल लिन मुलुकका विभिन्न क्षेत्रबाट आएका थिए दुराडाँडा। मारिएकाका छोराछोरी जसले सम्झनाको दियो बालिरहेछन्। जाजरकोटमा १६ फागुन २०५३ मा मारिएका लक्ष्मीप्रसाद आचार्यका छोरा मुक्ति आचार्यले माइकमा, ‘हाम्रा अभिभावकले बन्दुक बोकेका थिएनन्, किन माओवादीद्वारा हत्या गरियो?’ कुरा यहीँ आएर अड्केको छ, कि माओवादीले युद्ध गर्नुपर्ने थियो राज्यसँग तर उसले बन्दुक नबोकेका स्थानीय राजनीतिक अथवा सामाजिक अगुवाइ गरेकालाई नै मार्ने रणनीति बनायो। व्यक्तिहत्याद्वारा गाउँमा प्रभाव जमाउने योजना थियो, सामाजिक क्रान्ति नभई सशस्त्र युद्धको।
माओवादी अध्यक्ष पुष्पकमल दाहालले २२ साउन २०६३ मा बिबिसी नेपाली सेवाको प्रश्नोत्तरमा भनेका थिए : ‘इलिमिनेट’ गर्दा यातना नदिईकन मार्नू। काठमाडौंको शंकर होटलमा वरिष्ठतम सम्पादकहरूमाझ उनले भनेका छन्, ‘कन्चटमै गोली हान्ने आदेश थियो।’ उपाध्यक्ष बाबुराम भट्टराईले मुक्तिनाथको शवको तस्बिर समेटिएको एक प्रदर्शनीको आगन्तुक पुस्तिकामा लेखेका छन्, ‘हिंसाको चरित्र वर्गीय र राजनीतिक हुन्छ। त्यसलाई बिर्सेर नि-वर्गीय र गैर-राजनीतिक हिंसाको कुरा गर्न खोजियो भने त्यति वस्तुवादी हुँदैन।’ त्यो दिन आउनेछ जब भट्टराईको शब्द प्रयोगलाई टुहुराले सोध्नेछन्- मुक्तिनाथ सरको हत्या कसरी ‘वर्गीय’ अनि ‘राजनीतिक’ थियो?
गाउँठाउँमा स्थानीय हत्याको कुल मिलाएर माओवादीको ‘जनयुद्ध’ बन्न पुग्यो। एउटा दलले संसदीय व्यवस्थाको खिलाफ बन्दुक उठायो, आफ्नो उत्थानका लागि ‘सामाजिक न्याय’ को नारा दिँदै व्यक्तिहत्यातर्फ लाग्यो। युवालाई बन्दुक थमाउँदै युद्धमैदानबाहिर नै बर्बर हत्या गर्न सिकायो। मुलुकभरका युवा जमातलाई कतै जातियता, कतै वर्गसंघर्ष, त कतै उग्र-राष्ट्रवादका परस्पर विरोधी नाराद्वारा अझै पनि सल्काउँदैछ, प्रयोग गर्दैछ माओवादी पार्टी।
अनि कस्तो विडम्बना! काठमाडौंस्थित नागरिक समाजले सही र गलत छुट्याउन सकेन वा चाहेन। गाउँघरमा भएको हिंसाबारे एकरत्ति संवेदनशीलता देखाएन। माओवादीको ‘जनयुद्ध’ का बेला गरिबीले विद्रोह जन्माएको भन्ने अपर्याप्त तर्क गर्दादेखि आज अन्य दलहरू मिलेर माओवादीलाई एक्ल्याउँदैछन् भन्ने कमसल विचारसम्म सामाजिक जवाफदेहिताको अभाव महसुस हुन्छ। अनि; कस्तो आम जनताको नजरअन्दाज कि, सहमतिको सरकार बन्नुपर्छ भनेर ठोकुवा गर्ने पश्चिमा नियोगका परामर्शदाता हुन पुगेका राजनीतिशास्त्रीहरू माओवादीको शिविरमा तैनाथ लडाकु दस्ताको कुरै गर्न चाहेनन्।
सत्य निरुपण
जे हुने भइहाल्यो भन्दै विचार बिसाउने मनसाय धेरैको छ; नागरिक अगुवा र नेतालगायत। मुक्तिनाथ सरको हत्यारा जो खुलेआम हिँडिरहेका छन्, तिनले हर्ष लिने कुरा हो यो। सशस्त्र द्वन्द्वताका निर्दोष नागरिकमाथि विद्रोही र सुरक्षाफौजतर्फबाट भएको ज्यादतीविरुद्ध कारबाही नहुने हो भने मृतकको आत्माको अपहेलना हुनेछ। जीवित परिवारजनको घाउ आलो नै रहनेछ। प्रतिशोधको भावना जन्मनेछ। उता भोलिको ज्यादती गर्नेहरूलाई ढोका खुल्नेछ।
माओवादी नेतृत्वले सुन्दा धेरै राम्रा कुरा गरे पनि आफ्नो दलको सन्तुलन खलबलिएला भनेर सत्य निरुपण तथा मेलमिलाप आयोग खडा हुनदिने स्थिति देखिँदैन। तसर्थ सरकारी अनुसन्धान तथा अदालतीय कारबाहीको ढोका खुलै राख्नुपर्नेछ, राज्य र विद्रोही पक्षको ज्यादतीको सन्दर्भमा। अफसोस, हालैको सर्वोच्च अदालतको एक निर्णयले यो ढोका बन्द गर्न खोजेको भान हुन्छ।
नेपालमा दिगो शान्ति चाहने, हिंसारहित समाज चाहने जोकोहीले ‘आममाफी’ को एजेन्डा अस्वीकार गर्नुपर्छ। राज्य तथा माओवादी पक्षको ज्यादती-कर्तालाई अदालतको कठघरामा ल्याउने अभियान सशक्त पारिनुपर्छ। लमजुङकै कुरा गर्दा २०५६ सालमा माओवादी कार्यकर्ता एकराज विकलाई हत्या गर्ने र दुई सहयोगी बेपत्ता पार्ने सुरक्षाकर्मीको पहिचान र उनीविरुद्ध कारबाहीका लागि पनि ‘आममाफी’ अस्वीकार्य छ। यस्तै मैना सुनुवार, भैरवनाथ गण; बर्दिया, बाँदरमुडे; अर्जुन लामा, काजोल खातुन, उमा सिंह, दोरम्बा; जता जसले बर्बर कार्य गर्‍यो उसको न्यायिक पिछा छोड्नु हुँदैन।
आज आफ्नो र आफ्नाको बचाउमा हिँडेको माओवादी नेताहरूको अगुवाइमा बृहत् राजनीतिक जगत तथा नेपाली सेना पनि ‘तैं चुप मै चुप’ छन्। विडम्बना, यस्तो बेला मानवअधिकारकर्मीको आवाज मसिनो भएको छ। उता नागरिक अगुवा मानिनेले मुक्तिनाथ अधिकारी र उनको आत्माले प्रतिनिधित्व गर्ने माओवादी र राज्य हिंसाका सिकारमा परेकाहरूको नामै सुन्न चाहँदैनन्। व्यक्तिहत्याको शृंखलालाई बिर्सने हो भने, न्याय नखोज्ने हो भने आजको र भोलिको नेपाल सभ्य समाजको पंक्तिमा उभिन सक्दैन। दिगो शान्तिसट्टा यहाँ अनेकन नयाँ अतिवादले टेको पाइरहन्छ। यस्तो समाजमा राजनीति कहिल्यै स्थिर हुने छैन; विकासका काम र अर्थतन्त्र सधैं शिथिल रहनेछन्।
हिमालय साक्षी छ, मुक्तिनाथ अधिकारीको हत्या। र, हिमालय साक्षी रहनेछ; उनको सम्झना नगर्नु, उनको हत्यारालाई अदालतसामु ल्याउन जमर्को नगर्नु यथास्थितिवादको चरम अनुयायी बन्नु हो। जजसले मुक्तिनाथ सर बिर्सन्छन्, बिर्सन चाहन्छन्, उनै हुन् देश र जनताको उत्थान नचाहने नेता, अगुवा, बौद्धिक। हत्यारालाई माफी दिने अधिकार मात्र मुक्तिनाथ सरको परिवारमा निहित छ।

read more...

कालो नागले बच्चा जन्माउदै.यो क्षण हेरेमा सुखद समाचार आउने सम्भावना.सेयर गरौ(भिडियो)

Not all snakes are laying eggs when they are releasing their offsprings. There are some that could bear their baby snakes alive. They could produce their offspring inside and let the eggs hatch inside them until they are finally fully developed to come out.

Some of the snakes that could give birth to live baby snakes are rattlesnakes, copperheards and water moccasins.

Though it is very strange this kind of snake birth really does exist.Not all snakes are laying eggs when they are releasing their offsprings. There are some that could bear their baby snakes alive. They could produce their offspring inside and let the eggs hatch inside them until they are finally fully developed to come out.

Some of the snakes that could give birth to live baby snakes are rattlesnakes, copperheards and water moccasins.

Though it is very strange this kind of snake birth really does exist.Not all snakes are laying eggs when they are releasing their offsprings. There are some that could bear their baby snakes alive. They could produce their offspring inside and let the eggs hatch inside them until they are finally fully developed to come out.

Some of the snakes that could give birth to live baby snakes are rattlesnakes, copperheards and water moccasins.

Though it is very strange this kind of snake birth really does exist.

read more...

प्रियंका चोपडाको नेपाली चलचित्र "पौवा"को नया ट्रेलर सार्बजनिक.सिक्किमी बनिन प्रियंका(भिडियो)

Priyanka has already made many movies from her home production Prapal Payball. Marathi Movie Ventilator, Bhojpuri movie Bam Bam Bhol Raha Hai has already been produced by her home production company. Priyanka has planned to use local actors and resources in this movie , Priyanka mother Madhu Chopda said working chances will be given to crew member of Nepal and Sikkim .

Priyanka has already made many movies from her home production Prapal Payball. Marathi Movie Ventilator, Bhojpuri movie Bam Bam Bhol Raha Hai has already been produced by her home production company. Priyanka has planned to use local actors and resources in this movie , Priyanka mother Madhu Chopda said working chances will be given to crew member of Nepal and Sikkim .

Priyanka has already made many movies from her home production Prapal Payball. Marathi Movie Ventilator, Bhojpuri movie Bam Bam Bhol Raha Hai has already been produced by her home production company. Priyanka has planned to use local actors and resources in this movie , Priyanka mother Madhu Chopda said working chances will be given to crew member of Nepal and Sikkim .

read more...

अघिल्लो पल्टको नेपाल भ्रमणमा प्रचण्डसंग हात मिलाउने क्रममा फुस्कियो रामदेवको लुंगी(भिडियो)

Noted Indian yoga guru, Swami Ramdev, arrived in Kathmandu on Tuesday. He is accompanied by his close aide Acharya Balkrishna.

During his stay in Nepal, Ramdev will visit a Patanjali Ayurved factory in Bara and conduct a five-day yoga camp in Birgunj.

The factory that produces various products of Patanjai Ayurved is established by noted businessman Upendra Mahato. “Reached Nepal, the spiritual land of Mata Sita and Gautam Buddha, for the yoga camp,” Ramdev twitted upon his arrival on Tuesday.

President Bidhya Devi Bhandrai, Prime Minister Pushpa Kamal Dahal, Nepali Congress President Sher Bahadur Deuba, ministers, leaders and members of the business community among others have been invited to participate in the yoga camp in Birgunj.
Noted Indian yoga guru, Swami Ramdev, arrived in Kathmandu on Tuesday. He is accompanied by his close aide Acharya Balkrishna.

During his stay in Nepal, Ramdev will visit a Patanjali Ayurved factory in Bara and conduct a five-day yoga camp in Birgunj.

The factory that produces various products of Patanjai Ayurved is established by noted businessman Upendra Mahato. “Reached Nepal, the spiritual land of Mata Sita and Gautam Buddha, for the yoga camp,” Ramdev twitted upon his arrival on Tuesday.

President Bidhya Devi Bhandrai, Prime Minister Pushpa Kamal Dahal, Nepali Congress President Sher Bahadur Deuba, ministers, leaders and members of the business community among others have been invited to participate in the yoga camp in Birgunj.
Noted Indian yoga guru, Swami Ramdev, arrived in Kathmandu on Tuesday. He is accompanied by his close aide Acharya Balkrishna.

During his stay in Nepal, Ramdev will visit a Patanjali Ayurved factory in Bara and conduct a five-day yoga camp in Birgunj.

The factory that produces various products of Patanjai Ayurved is established by noted businessman Upendra Mahato. “Reached Nepal, the spiritual land of Mata Sita and Gautam Buddha, for the yoga camp,” Ramdev twitted upon his arrival on Tuesday.

President Bidhya Devi Bhandrai, Prime Minister Pushpa Kamal Dahal, Nepali Congress President Sher Bahadur Deuba, ministers, leaders and members of the business community among others have been invited to participate in the yoga camp in Birgunj.

read more...

चर्के पिंगको चक्कामा टाउको अड्कीदा १६ बर्षिय युवती मृत्युको मुखमा.(भिडियो)

The girl, who is probably around 16, wanted to take a selfie next to a ferris wheel. When she got too close, the wheel caught her hair and the torture began.

The ride operator and other students approached quickly and tried to untangle her.

The reports state that she has been rescued and is in the hospital, recovering.The girl, who is probably around 16, wanted to take a selfie next to a ferris wheel. When she got too close, the wheel caught her hair and the torture began.
The ride operator and other students approached quickly and tried to untangle her.

The reports state that she has been rescued and is in the hospital, recovering.The girl, who is probably around 16, wanted to take a selfie next to a ferris wheel. When she got too close, the wheel caught her hair and the torture began.

The ride operator and other students approached quickly and tried to untangle her.

The reports state that she has been rescued and is in the hospital, recovering.

read more...

सन्नी लियोनीको नया भारतीय ब्लु फिल्मको एक झलक सार्बजनिक(१८ + मात्र)[भिडियो]

When picking a name for her adult career, she has said that Sunny is her real name and Leone was picked by Bob Guccione, former owner of Penthouse magazine.[21] She posed for Penthouse magazine, and was named Penthouse Pet of the Month for the March 2001 issue, followed by a feature in the Holiday 2001 edition of Hustler magazine as a Hustler Honey. She has also appeared in other magazines including Cheri,[22] Mystique Magazine,[23] High Society, Swank, AVN Online, Leg World, Club International and Lowrider,[24][25] while her online credits include ModFX Models,[26] Suze Randall,[27] Ken Marcus[28] and Mac & Bumble.[29]

In 2003, she was named "Penthouse Pet of the Year" and starred in the video Penthouse Pets in Paradise alongside Tera Patrick and Kyla Cole. In 2005 Adam & Eve appointed her as their West Coast Internet Sales Representative.[30]

Sunny Leone at AVN Awards 2006

That same year, Leone signed a three-year contract with Vivid Entertainment with which she transitioned into the world of hardcore pornography, stating that she would only do lesbian scenes.[2] Her first movie released was titled Sunny[31] and was released in December 2005. Her next movie, Virtual Vivid Girl Sunny Leone, was the first interactive title for Leone, who was the first Vivid Girl to make such a movie.[32] Taking only four days to film,[19] the movie won her her first AVN Award (Best Interactive DVD). She followed this with Sunny Loves Cher, which featured her first on-screen squirting, and The Female Gardner co-starring Mikayla Mendez and Daisy Marie.

Leone's last two movies under her contract with Vivid were It's Sunny in Brazil, which was filmed in Brazil,[33] and The Sunny Experiment also starring Monique Alexander and Brea Lynn.[34] The movies were released in October and December 2007 respectively.

In May 2007, upon re-signing her contract with Vivid for another six films, Leone agreed to perform for the first time with men on camera, but exclusively with her fiancé, Matt Erikson.[35] That summer she also received breast augmentation,[36] and shot her first movie under the new contract titled Sunny Loves Matt. The movie led to her being nominated for three (out of six) AVN awards in 2009 in addition to being a choice for Female Performer of the Year.[37] She followed up her first boy-girl title with The Other Side of Sunny in October 2008, which would be the last time she would perform with Erikson.

In January 2008, Leone revealed that she was no longer exclusive to Erikson, and had done scenes with other actors, most notably Tommy Gunn, Charles Dera, James Deen[38] and Voodoo.[39] In 2009, Vivid released her only movie performing with other male actors titled "Sunny B/G Adventure".[40] Her final release under contract with Vivid – "Undress Me", once again made her exclusive to performing with just one male actor, Daniel Webber.[41]

In August 2009, she announced the launch of her own studio, Sunlust Pictures, with Daniel Weber as her partner.[42] With her new venture Leone announced her plans to write, direct and create her own brand of adult movies with Vivid Entertainment as her distributor.[38] Her first independent production, The Dark Side of the Sun, was released in March 2009, and was debuted at the Erotic Heritage Museum in Las Vegas.[43] In June 2009, she held a casting call in Las Vegas for her second independent production titled Sunny Slumber Party[44] (released September 2009).She followed up with three other self-produced features Gia Portrait of a Porn Star (2010) which was nominated for multiple AVN awards,[45] Roleplay (2011) and Goddess (2012) which featured her first anal sex scene.[46]

read more...

युवतीहरु सेक्सको लागी राजी छन् वा छैनन् भन्ने पेट र स्तनबाट थाहा पाइने(भिडियो)

विवाहभन्दा पहिला कुनै पनि केटा मान्छे केटी हेर्न जाँदा उसको रुपरंगको बारेमा जानकारी लिने गर्दछन्। यी कुरा केटा मान्छेले सजिलै थाहा पाउछन् यसमा धेरै पटक केटा मान्छेहरुले यसलाई रहस्मय तरिकाले थाहा नै पाउँदैन्। तर शास्त्रका अनुसार धेरे यस्ता विधि छन् कि कुन महिलाको भाग्य कस्तो छ भनेर पेटको आकारले थाहा पाउनुहोस्।

महिलाको व्यवहार उसको पेटको आकारले महिलाको व्यक्तित्व तथा भाग्यको बारेमा सजिलै थाहा पाउन सकिन्छ। हेर्नुहोस् कस्तो आकारको पेट भएकी महिला कति भाग्यमानी ?

असल र पातलो पेट

जुन महिलाको पेट सफा र पातलो हुन्छ, त्यो महिला धेरै भाग्यमानी र सुखसयल भोग्ने हुन्छे। उक्त महिलाको जीवन उच्च पदमा पुग्ने अवसर हुन्छ। यस्तो खालको महिला सामाजिक तथा धार्मिक स्वभावकी हुन्छिन्।

read more...

५ बर्षभन्दा धेरै कार्यरत रहेका नेपालीलाइ PR दिने UAE सरकारको घोषणा(भिडियो)

On Wednesday, the carrier announced that it would work with customs, immigration authorities, the police and the airports authority to smooth traveler processes through Dubai Airport Terminal 3, its dedicated hub.These included a simplifying of passenger check-in processes, simplifying baggage drop-off and tracking, to using advanced technology throughout the passenger journey within the terminal.


The team, made up of senior representatives from each partner organisation will now conduct a series of workshops to agree priorities and a working plan.


This plan will be “geared towards incremental implementation in four-week sprints”.


“Last year, over 57 million passengers flew on Emirates, to Dubai or through Dubai, and that number continues to grow,” said Adel Al Redha, Emirates’ executive vice-president and chief operations officer.


“To us, the hub experience and sustaining our growth is very important. Making use of technology and bringing new initiatives to life is key to building our future and staying ahead of competition.”


Meanwhile, Major General Mohammad Ahmad Al Merri, director-general of the General Directorate of Residency and Foreigners Affairs, Dubai, said: “Our team at the airport is often the first experience that a visitor would have with brand Dubai.”


“For us, the potential impact on customers, and speed of implementation and the warm welcome are our key considerations when we evaluate new solutions for implementation.”









The initiative, simply titled ‘Together’ is focused on “innovative and practical solutions,” according to a statement from the airline.


These solutions will be based on what officials called the ‘6s’: Smart, speed, saving, service, safety, and security.


At the first two meetings, held at the Emirates headquarters, officials discussed short and medium-term recommendations.

read more...